Ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας

του Περικλή Δανόπουλου
 

Ξύπνησε όπως κάθε μέρα, πολύ πρωί. Αφού τελείωσε με την καθημερινή ρουτινιάρικη ιεροτελεστία, έφτιαξε ένα ψευτοκαφέ, έστριψε ένα τσιγάρο και έκατσε δίπλα στο παράθυρο, χαζεύοντας την μπουγάδα των απέναντι. 

Πολλές ριγέ μπλούζες….. Λίγο πριν φύγει, πήγε στο δωμάτιο που κοιμούνταν τα δυό του αγγελούδια, τα φίλησε τρυφερά, τα σκέπασε και πέρασε ένα λεπτό κοιτάζοντας τα, προσπαθώντας να μαντέψει το μέλλον τους… Είπε ένα για στην γυναίκα του που κάτι μουρμούρισε, αλλάζοντας πλευρό, Την χάιδεψε στοργικά. Είχε πάλι ξενυχτήσει ράβοντας ξένα ρούχα , για ένα κομμάτι ψωμί.

Το λεωφορείο δεν άργησε και ήταν φυσικά τίγκα, με το ζόρι μπήκε και πήρε ανάσα μετά από τέσσερις στάσεις. Έφτασε στην ώρα του στο πόστο του. Ο προϊστάμενος του έκανε ως συνήθως παρατήρηση, σήμερα γιατί η στολή του, ήταν ασιδέρωτη. Έσκυψε το κεφάλι. Έπνιξε ένα κόμπο που του ανέβηκε στον λαιμό. Σεκιουριτάς , μερικής απασχόλησης, σύμβαση ορισμένου χρόνου, και ο ξεφτίλας να του την λέει κάθε πρωί και όλα αυτά για 400 γαμημένα ευρώ. …..

Αφού τελείωσε η δουλειά, ξανά λεωφορείο , ξανά φίσκα, ασφυξία. Κοίταξε τον Πακιστανό που καθόταν και μίλαγε στο κινητό, τον ήξερε, ντελιβεράς στην πιτσαρία κοντά στο σπίτι του. Τέτοιο κινητό αυτός δεν μπορούσε να πάρει. Άσε που ο Πακιστανός, μαζί με τα φιλοδωρήματα έπαιρνε πολύ περισσότερα. Τον πήρε το παράπονο, τον έπιασε θυμός. 

Κάτι τύποι με ξυρισμένα κεφάλια, άρχισαν να βρίζουν τον Πακιστανό, γιατί δεν σηκωνόταν να δώσει την θέση του, πήγε να γίνει φασαρία, ντράπηκε για τις σκέψεις του, άνθρωπος είναι κι αυτός…..ναι αλλά έχει γαμάτο κινητό και βγάζει πιο πολλά, μπέρδεμα και σύγχυση…..

Αφού πέρασε και από το παραδιπλανό σπίτι, που βάφανε με τον ξάδελφό του,δουλειές ευκαιριακές για κανα εξτραδάκι , πήγε σπίτι. Τα παιδιά ιδιαίτερο Αγγλικά, καλή κοπέλα, τους παίρνει λίγα να είναι καλά. 

Πήγε να κάνει ένα μπάνιο, ο θερμοσίφωνας πάλι χαλασμένος, πάλι κόμπος στον λαιμό. Άνοιξε το παλιό lap top. Κλέβοντας κλασικά ίντερνετ από τους γείτονες, μπήκε στο fb ,μπας και κανα φιλαράκι είναι πρόθυμο για κουβέντα. Τα φιλαράκια ήταν όλα σε συζητήσεις,μπήκε να δει. Καυγάς μεγάλος, η ανάγκη δημιουργίας μετώπου της αριστεράς… Ήταν πολιτικοποιημένος, (θυμήθηκε με πίκρα το προηγούμενο αφεντικό που τον απέλυσε επειδή πήγε στην συγκέντρωση του ΟΧΙ), αναρωτήθηκε ποιάς αριστεράς του Τσίπρα, του ΚΚΕ , αυτών που έφυγαν από τον συριζα, της εξωκοινοβουλευτικής? 

Οι απέναντι μίλαγαν για το έθνος των Ελλήνων και την παλιγγενεσία, άλλοι έλεγαν ότι για όλα φταίνε οι Χριστιανοί, άλλοι οι ξένοι, άλλοι οι ρατσιστές, κάποιοι ξέφυγαν και άρχισαν να βρίζονται φασίστες, εθνοπροδότες, πήγαιναν πίσω στην ιστορία….ποιός έκανε τα μεγαλύτερα εγκλήματα και θυμήθηκε τον Βέγγο, στο ''Ψυχή βαθειά'' που έπαιζε τον παππού που πηγαίνει με το κάρο να παραλάβει τον νεκρό εγγονό του και όταν ο Ταξίαρχος του είπε ότι έπεσε με δόξα απάντησε: τι μου λες, ποια δόξα σε τούτο τον πόλεμο? Έλληνας να τουφεκάει Έλληνα? Και με ένα αει σιχτίρ έκλεισε το laptop? 

Πνιγόταν, ντύθηκε και βγήκε μια βόλτα…. Αφρού προσπέρασε τους Ιεχωβάδες και τους νεαρούς που ζήταγαν οικονομική ενίσχυση για το ΚΚΕ, βρέθηκε στο πάρκο σε ένα παγκάκι. Σκέφτηκε ότι είχε δυο δόσεις καθυστερημένες για το δάνειο, έπρεπε να πληρώσει το ηλεκτρικό, τον ενφια, τον θερμοσίφωνα, και δεν έβγαινε γιατί θα πληρωνόταν σε 15 ημέρες. 

Ο κόμπος τον έπνιξε, δεν μπόρεσε να τον νικήσει, τα δάκρυα κύλησαν ζεστά στο πηγούνι του. 

Ο "έμπορος", τον πλησίασε όπως έκανε συχνά και του πρότεινε να του κάνει τζάμπα την ένεση, εκείνος αντιστάθηκε, σφούγγισε τα δάκρυά του και έφυγε τρέχοντας. Ο "έμπορος", τον είδε να χάνεται στο σκοτάδι και σκέφτηκε…πόσο θα αντέξεις ακόμα, θα σε πετύχω που θα πάει και πήγε στη άλλη άκρη να δώσει του αστυνόμου το μερτικό του.

Είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, αυτός που όλοι τον βρίζουμε γιατί δεν ξεσηκώνεται, που τον γεμίζουμε με φούμαρα για δημοκρατίες και αδούλωτες πατρίδες, που του κουνάμε το δάκτυλο και τελικά τον έχουμε χάσει για πάντα.