Μη φτύνεις τα μούτρα σου !

του Κώστα Γιαννιώτη

 

Τελευταία πλήθυναν οι κραυγές για το ..... ‘’λαό ραγιάδων’’, που έσκυψε το κεφάλι και δε λέει να το σηκώσει!

Είναι, πράγματι, έτσι;
Είναι ραγιάς αυτός ο λαός;
Είναι παραιτημένος και..... ‘’υπάκουος’’;
Ή συμβαίνει κάτι άλλο;

Το εξοργιστικό είναι ότι στη χορωδία αυτών που κραυγάζουν, αφορίζοντας το ‘’ραγιά’’, έχουν προστεθεί και πολλοί όψιμοι ‘’πατριώτες’’ δημοσιογράφοι και .... δημοσιολογούντες,   που, πριν λίγο μόλις καιρό, πάσχιζαν μέσα από το ‘’γυαλί’’ να με πείσουν ότι.... ‘’οι Γερμανοί είναι φίλοι μας’’ και οι Έλληνες .... ‘’ακαμάτηδες, λαμόγια, αχάριστοι και αντιευρωπαίοι’’!!

Είναι οι άνθρωποι ΟΦΑ!
0ι άνθρωποι .... Όπου Φυσάει ο Άνεμος!
Οι άνθρωποι που.... καλωδιωμένοι με τις πληροφορίες, ενημερώνονται πιο γρήγορα από κάθε άλλον για τις τάσεις που επικρατούν στην κοινωνία.

Και οι πληροφορίες τους, τους ειδοποιούν πως το τοπίο αλλάζει!

Τους χτυπούν την καμπάνα της αλλαγής τάσεων μέσα στην κοινωνία!
Τους προειδοποιούν πως η κοινωνία άρχισε να τουμπάρει προς την πλευρά της σύγκρουσης με το καθεστώς των εγχώριων δωσίλογων και την ‘’ευρωκρατία’’!

Κι άλλαξαν ρότα, για να διασφαλίσουν την αυριανή τους επιβίωση!
Έγιναν όχι μόνο.... ‘’αντιευρωπαϊστές’’ αλλά και .... ‘’’κριτές’’ αυτών που δεν ‘’κατάλαβαν ακόμα και κάθονται αραχτοί στον καναπέ’’!

Μ` ένα σμπάρο δυο τρυγόνια, λέει κι ο λαός μας!
Αυτοί θέλουν και επιδιώκουν κάτι παραπάνω!
Μ` ένα σμπάρο ..... τρία τρυγόνια, παίζοντας σε..... διπλό ταμπλό!

Ενώ από τη μια επιδιώκουν να στρώσουν το άλλοθί τους για το αύριο που έρχεται και να παρουσιαστούν σαν οι μεγάλοι ‘’διδάχοι του ξεσηκωμού’’, οι ινστρούχτορες, που θα διεκδικήσουν το αυριανό ‘’μπράβο’’ για τις επιλογές και τις.... ‘’διδαχές’’ τους.....

την ίδια στιγμή παίζουν και το παιγνίδι του κατοχικού καθεστώτος σπέρνοντας την εικόνα μιας – τάχα - ηττοπαθούς κοινωνίας του καναπέ και του ωχαδερφισμού.... μήπως και κατορθώσουν, την ύστατη στιγμή και μπολιάσουν την κοινωνία με απαισιοδοξία και πραγματική ηττοπάθεια!
Αν όχι, τότε...

Να προσφέρουν μια τελευταία - ίσως – και απέλπιδα υπηρεσία στο κατοχικό καθεστώς!
Να εκβιάσουν και να σπρώξουν την κοινωνία σε μια τυφλή, αδιέξοδη και επιζήμια - για την ίδια την κοινωνία – εξέγερση, στο όνομα τής..... ‘’απελευθέρωσης’’!
Μια αυθόρμητη, ανοργάνωτη και ανεξέλεγκτη εξέγερση, που το σύστημα όχι μόνο δεν τη φοβάται, αλλά – ποιος ξέρει, ίσως – να την επιδιώκει κιόλας, ώστε να την καταπνίξει στο αίμα και να μετατρέψει την πολιτική ζωή του τόπου σε ένα γιγαντιαίο κατασταλτικό μόρφωμα!
Να αποκαθηλώσει τις ελπίδες του λαού και να τον στείλει στη μοναξιά, την απογοήτευση και την υποταγή, για πολλά πολλά χρόνια!

Η ιστορία λέει πως καμιά επανάσταση δεν έγινε, ποτέ, από πλειοψηφίες, αλλά από μειοψηφίες!
Η ιστορία έχει δείξει ότι η απελευθέρωση των λαών γίνεται από τον αγώνα μιας κρίσιμης, αναγκαίας και ικανής μάζας του λαού, με την προϋπόθεση ότι αυτή η μάζα θα είναι οργανωμένη και έτοιμη να συγκρουστεί με το καθεστώς,  με κοινό στόχο την εθνική απελευθέρωση, χωρίς ιδεολογικοπολιτικές αγκυλώσεις και  προαπαιτούμενα!

Τρανό παράδειγμα το ΕΑΜ!
Σε μια περίοδο που.... ‘’όλα τα` σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά’’ ανδρώθηκε ένα κίνημα αντίστασης που έγινε ο φόβος και ο τρόμος του ναζισμού και αναπτέρωσε την ελπίδα των λαών της Ευρώπης, που στέναζαν κάτω από τη φρίκη του ναζιστικού τέρατος!
Ήταν το Μέτωπο που κατάφερε να κάνει τη χώρα μας την πρώτη χώρα της Ευρώπης που απελευθερώθηκε, σχεδόν στο σύνολό της, πλήν της Αττικής,  πριν ακόμα αποχωρήσουν οι κατακτητές!
Ήταν το τιτάνιο και επικό κατόρθωμα του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ!

Αλλά τι ήταν το ΕΑΜ;
Ήταν, μήπως, η πλειοψηφία του ελληνικού λαού;
Μήπως την εποχή εκείνη, που σήμερα την επικαλούμαστε με περηφάνια, δεν υπήρχε ένα κομμάτι της κοινωνίας που – δίπλα δίπλα με τους ναζιστές – γέμιζε ταβέρνες και εστιατόρια, την ώρα που η συντριπτική πλειοψηφία του λαού βίωνε τη φρίκη;
Ή μήπως δεν υπήρχε άλλο ένα κομμάτι της κοινωνίας παραιτημένο, που το μόνο μέλημά του ήταν η προσωπική του επιβίωση, με οποιοδήποτε τρόπο;

Κι όμως το ΕΑΜ γεννήθηκε και μεγαλούργησε! Και ήταν μειοψηφία!
(Σε ένα σύνολο πληθυσμού 7.344.860 κατοίκων ( σύμφωνα με την απογραφή τού 1940) τα μέλη του ΕΑΜ αριθμούσαν 1.520.000 μέλη, δηλαδή το 20,7% του πληθυσμού )!
Μια μειοψηφία που, όμως, κατάφερε να κατακτήσει τη.... ‘’σιωπηρή αποδοχή, την εκτίμηση, και, τελικά το σεβασμό και την υποστήριξη’’ της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού!!

Αντίστοιχα κομμάτια της κοινωνίας του `40 - `44 υπάρχουν και σήμερα, γεμίζοντας  ταβέρνες και σκυλάδικα, ή – αντίθετα – καναπέδες, σε τρώγλες απελπισμένων και παραιτημένων!

Από την άλλη όμως, αν σήμερα μπορούσε κάποιος να αθροίσει αυτούς που αντιτίθενται στο καθεστώς κατοχής που ζούμε και που είναι διατεθειμένοι να αγωνιστούν, θα διαπίστωνε ότι το ποσοστό είναι πολύ μεγαλύτερο εκείνου της α΄κατοχής!

Παρ` όλα αυτά, σήμερα λείπει – ακόμα -  ένας παράγοντας που στην πρώτη κατοχή ήταν παρών και κυρίαρχος στη διαδικασία συγκρότησης του Εθνικού Απελευθερωτικού ΜΕΤΩΠΟΥ!

Λείπει το ΚΚΕ - των ημερών της α΄κατοχής - που έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο και αποτέλεσε τη συγκολλητική ουσία, για τη δημιουργία του Μετώπου, συνενώνοντας τις διάσπαρτες πατριωτικές δυνάμεις!
Ένα ΚΚΕ που δε ζήτησε από κανένα συμμετέχοντα στο Μέτωπο να δώσει διαπιστευτήρια πίστης στα δόγματά του και την κοσμοθεωρία του!
Ένα ΚΚΕ που πρόταξε την ανάγκη της απελευθέρωσης της πατρίδας, βάζοντας στην άκρη τον.... ‘’κομματικό πατριωτισμό’’ και τους στρατηγικούς του στόχους!

Τον καπιταλισμό τον βίωνε και τότε η πατρίδα μας, και μάλιστα στην πιο άγρια και ακραία μορφή του: το φασισμό και το ναζισμό!

Αλλά το - τότε – ΚΚΕ δεν έβαλε το κάρο μπροστά από το άλογο και δεν ανέμενε πρώτα να αποδεχτεί η κοινωνία την ανάγκη ανατροπής του καπιταλισμού και μετά να παλέψει για την απελευθέρωση της χώρας και την επιβίωση των κατοίκων της !
Αντίθετα!
Πρόταξε σαν κυρίαρχο στόχο τον ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ!!

Δε φορούσε τα γυαλιά του αόμματου που φορά η σημερινή ηγεσία του Περισσού, δεσμεύοντας πολυάριθμες και πολύτιμες πατριωτικές δυνάμεις του λαού στο.... σταθμό αναμονής του λεωφορείου που θα τις οδηγήσει στην ανατροπή του καπιταλισμού!!

Λένε πως όποιος δε διδάσκεται από την ιστορία, είναι καταδικασμένος να ξαναζήσει τα φρίκης της ιστορίας! Κι έχουν δίκιο!
Και φαίνεται πως το σημερινό ΚΚΕ δε διδάσκεται από την ιστορία!
Ή συμβαίνει κάτι άλλο, ώστε να κρατά εγκλωβισμένες και παροπλισμένες, πολύτιμες πατριωτικές δυνάμεις, να αναμένουν την.... ‘’ωρίμανση των αντικειμενικών συνθηκών’’ και ξορκίζοντας όποιον δεν βαφτίζεται στα νάματα του Περισσού;

Τελικά φαίνεται πως ο λαός αυτός, όχι μόνο δεν είναι ‘’ραγιάς’’, αλλά, αντίθετα, κρύβει μέσα του μια ενστικτώδη σοφία, που τον βοηθά να φιλτράρει τις καταστάσεις, χτίζοντας – αργά και βασανιστικά μεν, αλλά σίγουρα -  εκείνη την οργανωμένη δομή, που θα προέλθει από τη συσπείρωση των διάσπαρτων πατριωτικών δυνάμεων!

Μια συσπείρωση, ένα Μέτωπο, πέρα από χρώματα και κομματικές ταμπέλες ,που θα τον βοηθήσει να δείξει για άλλη μια φορά τις αστείρευτες δυνάμεις που έχει να ανοίγει δρόμους, στο πέρασμα της ιστορίας, όταν πρόκειται για την ανεξαρτησία αυτού του τόπου!

Μπορεί οι χαμαιλέοντες να παίζουν το παιγνίδι τους, φτύνοντας ένα ολόκληρο λαό!
Εμείς όμως;
Θα παίξουμε στο ίδιο ταμπλό; Θα τους σιγοντάρουμε;

Ο λαός μας  χρειάζεται το σεβασμό μας και την εμπιστοσύνη μας!

Γιατί ανήκουμε κι εμείς σ` αυτόν!
Και δεν είμαστε ραγιάδες!

Γιατί, φτύνοντάς τον, φτύνουμε.....  τους εαυτούς μας !

Οδηγός Επιβίωσης 1941 για Λαχανόκηπο

Νικόλαος Βοσυνιώτης 1941

Τι κάνουν οι άνθρωποι µε το φαγητό όταν καλούνται να ζήσουν υπό έκτακτες συνθήκες; 
Πώς µπορούµε να τα καταφέρουµε µε το καθηµερινό τραπέζι όταν το λιγοστό χρήµα και η στέρηση έχουν περιορίσει δραστικά το βαλάντιό µας, επιβάλλοντας µια ριζική αλλαγή της διατροφικής µας κουλτούρας; 
Τα ερωτήµατα είναι περισσότερο επίκαιρα από ποτέ στη σηµερινή Ελλάδα κι ένα βιβλίο από τα παλιά έρχεται ξαφνικά να θυµίσει την επινοητικότητα και τη φαντασία που θα πρέπει να επιστρατεύσουµε αν θέλουµε όχι µόνο να επιβιώσουµε, αλλά και να δώσουµε στις ξαφνικές µας δυσκολίες µιαν άλλη νότα. Σκληρές µέρες της Κατοχής του 1941 και ο αθηναϊκός λαός στενάζει από τον βαρύ γερµανικό ζυγό.
 Οι συνθήκες διαβίωσης εξαιρετικά δύσκολες και το φαγητό λιγοστό. Η πείνα θερίζει, προϊόντα δεν υπάρχουν και οι προµήθειες από την επαρχία δεν φτάνουν ποτέ στην Αθήνα. 
Ο γεωπόνος Νικόλαος Βοσυνιώτης τµηµατάρχης στους ∆ηµοτικούς Κήπους της Αθήνας και Επίκαιρος οδηγός του1941 άρτι αφιχθείς από τις Βερσαλίες -όπου έχει διδαχθεί την γεωπονία- αποφασίζει να συγγράψει ένα µικρό και εύχρηστο οδηγό που περιλαµβάνει οδηγίες για να φτιάξει ο κάθε πολίτης της Αθήνας, φθηνά και εύκολα, έναν µικρό «οικογενειακό» λαχανόκηπο. 
Το τυπογραφείο ∆ιον.Πετσάλη αναλαµβάνει την έκδοση του οδηγού που φέρει τον τίτλο:«Ο λαχανόκηπος του σπιτιού» ήτοι τρόποι καλλιέργειας, περιποιήσεως και καταπολεµήσεως των ασθενειών των λαχανικών». 
Στον πρόλογο ο συγγραφέας εξηγεί ότι η εµπόλεµη κατάσταση της Ευρώπης «έσχεν επίδρασιν και εις την ιδικήν µας χώρα, ιδίως εις το ζήτηµα της διατροφής». «Οι διαθέτοντες κήπον καλλωπιστικόν ετησίων ανθέων άς τον µεταβάλωσιν εις την περίστασιν ταύτην εις λαχανόκηπον. Ένεκα λοιπόν των ανωµάλων περιστάσεων,ας διερχόµεθα, πρέπει οι διαθέτοντες µικράν έκτασιν γής πέριξ του σπιτιού των να µην την αφίσουν ανεκµετάλλευτον» και να καλλιεργήσουν λαχανικά , αφ ενός για να διευκολύνουν και όσους δεν έχουν χώρο για καλλιέργεια αλλά και για να βρίσκουν ευκολώτερα τα λαχανικά που δεν βρίσκουν στην ελεύθερη αγορά. Μαρίκα Αρβανιτοπούλου 20/03/2012 

Διαβάστε το βιβλίο σε e-book η κατεβάστε το pdf   εδώ

πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Εσμός αδίστακτων, ξεφωνίζει... ’’Νενικήκαμεν’’ !

του Κώστα Γιαννιώτη

 

Ξεκίνησαν το γιουρούσι προς τις Βρυξέλλες με το γιαταγάνι στο χέρι και γύρισαν δαρμένοι και δεμένοι χειροπόδαρα !

Το χαμόγελο της απάτης όμως δεν έλειψε από τα χείλη τους!

Γύρισαν πίσω, ξεφωνίζοντας ...... «Νενικήκαμεν» !

Εκεί, στα ‘’υπόγεια’’ των Βρυξελλών, δεσμεύτηκαν για...

Μείωση συντάξεων (με κατάργηση της προσωπικής διαφοράς)....

Μείωση του αφορολόγητου κάτω από τα όρια της εξαθλίωσης (όχι της φτώχειας)...

Αύξηση του ορίου των απολύσεων!

Κι όμως... ‘’νίκησαν’’... !!

Γιατί όπως είπε και το πρωτοπαλίκαρο του Τσίπρα, ο Ν. Παππάς, σε συνέντευξή του του.... «Εάν έχουμε τη λήψη κάποιου μέτρου που θα επιβαρύνει, θα έχουμε αμέσως τη λήψη κάποιου άλλου, αντίστοιχου, μέτρου που θα αντισταθμίζει την επιβάρυνση και θα ελαφρύνει»!

Με άλλα λόγια... εάν πάρουν κάποιο μέτρο που θα επιβαρύνει τους ήδη εξαθλιωμένους Έλληνες κατά ένα ΕΥΡΩ, θα πάρουν κάποιο άλλο μέτρο που θα ωφελεί  την τσέπη του πολίτη κατά ένα ΕΥΡΩ!!

Στην εύλογη ερώτηση του δημοσιογράφου.... «δηλαδή εάν είναι να νομοθετείτε μέτρα και αμέσως μετά να νομοθετείτε άλλα μέτρα που – δημοσιονομικά - θα αναιρούν τα πρώτα, ποιο το νόημα της συμφωνίας;;».... ήρθε η ‘’αποστομωτική’’ απάντηση του Ν. Παππά.... «Μα για να ικανοποιήσουμε τους δανειστές, να προχωρήσει η αξιολόγηση και να κερδίσουμε την ποσοτική χαλάρωση»!!

Το ‘’παλικάρι’’ ή το παίζει τρελός ή απευθύνεται σε υποτιθέμενους μαλάκες!

Γιατί δεν πιστεύω ότι θεωρεί τους ‘’δανειστές’’ ηλίθιους ή φιλανθρώπους, που μπορεί η μαγκιά του κάθε Τσίπρα, Παππά ή Τσακαλώτου να τους τουμπάρει και να τους τη φέρει, ώστε να τους δίνουν με το ένα χέρι ένα ΕΥΡΩ και να τους το ξαναπαίρνουν με το άλλο!

Μάλλον εμάς θεωρούν ηλίθιους και ικανούς για αέναο δούλεμα, γιατί το ‘’παλικάρι’’ προχώρησε και σε παραδείγματα για να στηρίξει τη θέση του, λέγοντας πως..... «αν για παράδειγμα αναγκαστούμε (sic) να κόψουμε συντάξεις (!!) θα πάρουμε αντίμετρα, μειώνοντας τον ΕΝΦΙΑ (που θα καταργούσε), μειώνοντας το ΦΠΑ (που ανέβασε στα ύψη) στο χώρο της εστίασης....» !

Να το πούμε αλλιώς;

Θα μειώσει το όριο του αφορολόγητου, με άμεσο αποτέλεσμα την αύξηση της φορολογίας για την πληθώρα των χαμιλόμισθων και των συνταξιούχων !

Θα τους εξαθλιώσει ακόμα περισσότερο, αλλά θα τους μειώσει τον ΕΝΦΙΑ!!

Αν όμως λάβουμε υπόψη μας ότι ένα μεγάλο μέρος αυτών των ανθρώπων δεν έχουν ιδιόκτητο σπίτι και μένουν στο ενοίκιο, από πού θα ωφεληθούν;

Θα ρημάξει τη ζωή ακόμα κι αυτών που μετρούν την κάθε μπουκιά, αλλά θα τους μειώσει τον ΦΠΑ από το λαγαριασμό του εστιατορίου και της ταβέρνας που..... συχνάζουν κάθε λίγο!!

Αυτό θα πει πολιτική ξεφτίλα, πολιτική απάτη και πολιτικός αμοραλισμός!

Διευκολύνοντας την προεκλογική καμπάνια του Σόιμπλε, καμαρώνουν ότι τον έπεισαν να δεχθεί κάποια συζήτηση για το.... ‘’θείο’’ χρέος ΤΟΥΣ, μετά από κάποια τέρμινα, αφού πρώτα θα έχουν οι ίδιοι φροντίσει για την καρατόμηση του εναπομείναντος πληθυσμού της Ελλάδας!

Διαλαλούν ότι τα βάρη θα πέσουν στις πλάτες των... ‘’εχόντων’’, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτά τα μέτρα θα είναι η ταφόπλακα για την πλειάδα των εξαθλιωμένων!

Ενώ γνωρίζουν πως οι δανειστές απαιτούν και προτείνουν σαν ‘’αναπτυξιακό’’ μέτρο τη μείωση της φορολόγησης των..... μεγάλων επιχειρήσεων!!

Καμαρώνουν γιατί η Τρόικα θα ξαναγυρίσει στον τόπο των.... εγκλημάτων της κατά της ανθρωπότητας, για να αξιολογήσει την ικανότητα των ‘’κυβερνώντων’’ στο πολιτικό έγκλημα!

Κι όμως ακόμα ξεφωνίζουν.... «ούτε ένα ΕΥΡΩ νέα μέτρα» και θα συνεχίσουν να  ξεφωνίζουν, για πολύ καιρό και με κάθε τρόπο!

Από κοντά και η αντιπολίτευση, του..... ‘’ευρωπαϊκού τόξου’’!

Ενώ νιώθει ανακουφισμένη, που άλλος θα φορτωθεί το έγκλημα που θα ήταν αναγκασμένη να κάνει η ίδια, ξεφωνίζει κι αυτή, κλαψουρίζοντας, τάχα, για τα ασήκωτα κι άδικα μέτρα κατά της κοινωνίας, που στην ουσία δεν είναι τίποτε άλλο από τα μέτρα που ΚΑΙ η ίδια – σύσσωμη – ψήφισε, με το τρίτο μνημόνιο!

Οι άνθρωποι είναι όχι μόνο προκλητικοί, όχι μόνο αδίστακτοι, όχι μόνο πολιτικοί απατεώνες και τσαρλατάνοι.....

Είναι επικίνδυνοι!

Προγραμματίζουν μαζική γενοκτονία του ελληνικού λαού!

Η Σιωπή των Ταύρων

του Γιάννη Λαζάρου 

 

Ο πολιτικός λόγος στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια είναι μια μεγαλοπρεπής μπούρδα. Παρήλθον οι χρόνοι, που η πολιτική και ο λόγος της ξεκίναγε από ιδεολογικές αρχές για την νομή της εξουσίας ή την αντιπολιτευτική δραστηριότητα. 
Η προσπάθεια πολιτικοποίησης της σφαγής των Καλαβρύτων από τον διευθυντή του πολιτικού γραφείου του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και του ιδίου του αρχηγού του κόμματος, επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά την φθήνια των νοσηρών εγκεφάλων που διάλεξαν τα κομματοτροφεία για να επιβιώσουν. 
Δεν έχουν σημασία τα ονόματα και ποιος λέει το καθετί, αυτοί όλοι μια ταυτότητα έχουν: Πολιτικός. 
Ας μην σταθούμε στην ύβρι απέναντι στους σφαγιασθέντες από την ναζιστική θηριωδία αλλά ας αναλογιστούμε τον λόγο που προτίμησαν οι μελλοντικοί σωτήρες να παραστούν στα Καλάβρυτα για να τιμήσουν δήθεν τους νεκρούς και να πουν αυτά τα γελοία που είπαν, και δεν παρέστησαν στον Γοργοπόταμο να τιμήσουν την πρώτη και μεγαλύτερη αντιστασιακή πράξη στην Ευρώπη κατά του Άξονα, όπως είναι κοινώς αποδεκτό από φίλους και εχθρούς. 
Έχουμε δυο βίαιες πράξεις με τα γνωστά αποτελέσματα. Η μια είναι Γερμανοί εναντίον άοπλων και αθώων Ελλήνων και η άλλη ένοπλοι Έλληνες εναντίον ναζιστών κατακτητών. Μας λες, πολιτικέ μου, πως στην πρώτη πράξη συγκρούστηκαν τα δυο άκρα και θέλεις σώνει και καλά φτύνοντας στους τάφους των σφαγιασθέντων να μας ταυτίσεις με το ένα άκρο της θυσίας που άοπλο και ανήμπορο πνίγηκε στο αίμα, ενώ για την δεύτερη πράξη κάνεις τον Κινέζο και το προσπερνάς. 
Στον Γοργοπόταμο δεν συγκρούστηκαν τα δυο άκρα; Τι έκαναν οι Έλληνες ανατινάζοντας τη γέφυρα; Ήταν στο ίδιο άκρο με τους Γερμανούς; Τι είναι αυτό που σε κάνει να θέλεις να μας ταυτίσεις με το άοπλο και ανήμπορο θύμα και όχι με τον οπλισμένο και αντιστεκόμενο αντάρτη που κατάφερε καίριο πλήγμα εναντίον του εχθρού κατακτητή; 
Μας δίνεις την εντύπωση πως θέλεις να «τιμήσεις» τα παθητικά θύματα και όχι τα ενεργητικά, όπως ήταν αυτοί που αντιστάθηκαν στους μακελάρηδες. Διότι αν δεν σου το είπε κανένας μέχρι σήμερα όταν κατακτιέσαι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θύμα είσαι. 
Ο διαχωρισμός που κάνεις εσύ εκπορεύεται από συμφέροντα που πάντα λειτουργούν σε βάρος κάθε λαού που θέλει να ζήσει ελεύθερος. Στα χρόνια που πέρασαν από τα γεγονότα αυτά όπως στα Καλάβρυτα, το Κομμένο, το Δίστομο και αλλού, είδαμε ακόμα και Γερμανούς εκπροσώπους να «τιμούν» τα θύματα της Γερμανικής θηριωδίας τους, οπότε κανείς από τους σημερινούς κατακτητές, (που δεν είναι τυχαίο ότι είναι ξανά Γερμανοί), δεν θα παρεξηγούσε την παρουσία σου και πολύ περισσότερο τα λεγόμενα σου. 
Σίγουρα, όμως, θα έδινες κακή εντύπωση παρευρισκόμενος στον Γοργοπόταμο όπου τα πράγματα ήταν αντίστροφα και τα ένοπλα θύματα έδωσαν ένα παγκόσμιο μάθημα αντίστασης ενάντια σε κάθε κατακτητή. 
Σήμερα η Ελλάδα λοιδορείται και διασύρεται από τον κάθε τυχάρπαστο Γερμανό. 
Γιατί δεν κάνεις τους λεονταρισμούς σου ταυτίζοντας το ένα άκρο με τον Σόιμπλε την Μέρκελ και τα άλλα καλά «παιδιά» παρά κάθεσαι για τα πολιτικά σου παιχνίδια και φτύνεις στα ιερά και τα όσια ενός λαού; 
Ως μελλοντική βαλβίδα ασφαλείας για την εξουσία, τελικά αυτό σε συμφέρει και αυτό σε έβαλαν να πεις για να μας πείσεις πως κάθε αγώνας είναι μάταιος και πως αν αντισταθούμε οι κατακτητές έτσι θα μας φερθούν. 
Ο νοσηρός εγκέφαλός σου οδηγημένος από προγράμματα εξουσίας δεν θέλει να μας αφήσει να επιλέξουμε ανάμεσα στο αρνί που σφαγιάζεται ανήμπορο ουρλιάζοντας, και στον ταύρο που αντιστέκεται σιωπώντας. 
Σε έβαλαν να μας πείσεις πως είναι καλύτερη μια προμελετημένη εκτέλεση μέσα σε ουρλιαχτά από μια άτακτη αντίσταση ντυμένη με σιωπή. Το μήνυμα που μας στέλνουν οι κατακτητές με ανθρωπάρια σαν και σένα είναι ένα: 
Έτσι κι αλλιώς θα πεθάνετε, διαλέξτε το ήσυχο ουρλιαχτό του αμνού για να μην έχουμε κανένα πρόβλημα με την άτακτη σιωπηρή αντίδραση του Ταύρου (όπως στο παρελθόν). 
Να θυμάσαι όμως πως ό,τι επέζησε της λαίλαπας που επέφεραν οι κατακτητές και οι όμοιοι σου σε κάθε δύσκολη περίοδο το φύλαξαν με κάθε θυσία επιζήσαντες Ταύροι σιωπώντας. 
Δεν απορούμε πια από πού εκπορεύεται αυτό το θράσος και η ισοπέδωση κάθε ανθρώπινου προκειμένου να υλοποιήσετε τις εντολές των αφεντικών σας, όποια ταμπέλα κι αν σας έβαλαν στο κούτελο, δεξιός, αριστερός κλπ. 
Εμείς μια ταμπέλα βλέπουμε αυτή του προδότη, που για να την αποκτήσεις χρειάζονται τρία απλά πράγματα: Να γεννηθείς πρόβατο να χωθείς σε ένα κομματοτροφείο και να είσαι βλαξ. 

*Γραμμένο το 2012 όταν το ανάχωμα συριζα είχε χτιστεί, υπηρετώντας τους αφέντες του.
πηγή: stontoixo

Το Ισλάμ και ο Δίκαιος Πόλεμος

του Κώστα Λουλουδάκη (Ιουλιανού)
 

 

Αν προσπαθούσε κανείς να προσδιορίσει την κατ’ εξοχήν διαφορά που διαχωρίζει τον κόσμο της Αραβικής Ανατολής από την Δύση είναι ότι η δεύτερη απαιτεί η πρώτη ενεργειακή ύλη, το πετρέλαιο να βρίσκεται αποκλειστικά στα χέρια της. Η σημερινή βαθειά παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, χωρίς ακόμα να δείχνει με ποιο τρόπο μπορεί να ξεπεραστεί, αυξάνει τον ρόλο του πετρελαίου στην παγκόσμια οικονομία καθώς και τον αναπόφευκτο ανταγωνισμό μεταξύ ΗΠΑ-ΕΕ-Ρωσίας-Κίνας μα και περιφερειακών δυνάμεων: Τουρκία, Ισραήλ, Ινδία.

Ωστόσο στην οδυνηρή και βάρβαρη ιστορική εξέλιξη της ανθρωπότητας η λεγόμενη Δύση, τον Ύστερο Μεσαίωνα, άνοιξε τον δρόμο της προς την πρόοδο και τον πολιτισμό, με το κοσμοθεωρητικό στερεότυπο Δύση-Ανατολή. Η «Ευρώπη» απέκτησε αρχικά συνειδητή οντότητα μέσα από την σύγκρουση της με την Ανατολή!

Στην Ανατολή τοποθετούσαν βέβαια τους μωαμεθανούς Άραβες, τους Ιουδαίους μα και τους ορθοδόξους Έλληνες και Σλάβους.

Ο απόλυτος ηγεμονισμός της καθολικής εκκλησίας είχε επιβάλει μια ολοκληρωτική ιδεολογία η οποία πρέσβευε πως η Ανατολή ήταν κόσμος αντίχριστων και άθεων. Από αυτήν την θρησκευτική γελοιότητα πηγάζει η έννοια του «δίκαιου» πολέμου του «Bellum iustum», αναγκαίο παρεπόμενο μιας ιδεολογίας που χαρακτηρίζει από τότε τη Δύση.

Ο πρώτος «δίκαιος πόλεμος» ήταν οι Σταυροφορίες μεταξύ 1095 και 1270, στο όνομα του Θεού της αγίας ρωμαϊκής και καθολικής Εκκλησιάς και με τελικό στόχο την «απελευθέρωση» του τόπου γέννησης του Χριστού, της Παλαιστίνης, από τους «απίστους».

Οι παπάδες υποσχέθηκαν σε όσους έπεφταν πολεμώντας τους απίστους άμεση είσοδο στον παράδεισο. Με τα τέσσερα ευαγγέλια ανά χείρας (οι πιστοί χριστιανοί πιστεύουν ότι είναι 12!!) οι σταυροφόροι ξεχύθηκαν…Ήταν θέλημα Θεού ο πόλεμος και γι αυτό ιερός και δίκαιος.
  

Με αυτόν τον τρόπο αρχίζει μια μακρόχρονη πολεμική επιχείρηση στο όνομα της θρησκείας, ένα πρελούδιο σε μια τραγωδία που ακόμα παίζεται με οδυνηρή για τις μέρες μας πλοκή, αλλά όπως και να το κάνουμε τα κίνητρα, από τότε ως σήμερα ήταν ευγενή και είχε ιερό σκοπό. Τόσο ιερός ήταν ο σκοπός και τα κίνητρα των Δυτικών που γλωσσικά, αιώνες μετά, συχνά πυκνά τα μέτρα καταστολής και σωφρονισμού χαρακτηρίζονται ως «Σταυροφορίες». Στο σημείο αυτό αξίζει νομίζουμε να θυμηθούμε τον λεγόμενο «McCarthyism» και την ιερή με χριστιανικούς όρους «anti-communist crusade» που εξαπέλυσε…
 

Παρενθετικά νομίζουμε πως αξίζει να αναφέρουμε ότι η ελληνική μυθολογία συσχετίζει τον Πόλεμο με το Κράτος. Ο Κράτος εκτός του ότι ήταν ο τερατόμορφος υπηρέτης του Δία, είχε αδελφή του την Βία και ήταν γιος του δαίμονα Πάλλαντα-Πολέμου. Ως δαίμονας εφαρμόζει την θεία θέληση ώστε οι θεοί να παρεμβαίνουν και να δρουν στην ύλη και στην ψυχή των όντων. Δουλειά του Πάλλαντα-Πολέμου ήταν να διδάσκει στους ανθρώπους την πολεμική τέχνη. Σκοτώθηκε από την θεά Αθηνά, εξ’ ου και Παλλάδα, η οποία τον έγδαρε και με το δέρμα του έφτιαξε φόρεμα!

Ο μύθος αυτός ως αξιοθαύμαστος λαξευτής της αλήθειας μας διδάσκει πως ο πόλεμος και οι σφαγές είναι θέλημα θεού και γι αυτό πάντα δίκαιος και πάντα ιερός!

Μα και η υπερμεγέθη ιστορική προοπτική του χριστιανού Απόστολου Παύλου, όπως αυτή περιγράφεται στην επιστολή του «Προς Ρωμαίους» έφτασε ως τις μέρες μας. Ο απόστολος του θεού, δίκαια θα λέγαμε, αναφέρει: «Κάθε άνθρωπος ας υποτάσσεται εις εκείνους που κατέχουν ανωτέρας εξουσίας εν τη πολιτεία. Διότι το καθεστώς του Κράτους με τας εξουσίας του είναι σύμφωνον με το σχέδιον του Θεού(…)» Και για τον Καίσαρα… ή μήπως για τον Μπούς τον Ομπάμα …τον Τράμπ ίσως (;) υπογραμμίζει: «δεν φορεί ματαίως την μάχαιραν, το σύμβολο της δικαστικής και εκτελεστικής εξουσίας. Την φορεί διά να τιμωρή και διά θανάτου ακόμη κάθε άτακτον στοιχείον. Διότι είναι υπηρέτης του Θεού, εκδικητής που έχει εντολήν και δικαίωμα να επιβάλλη τιμωρίας εις κάθε κακοποιόν».

Στην αντίπερα όχθη το Ισλάμ από την γέννηση του δεν υπήρχε ως θεσμοποιημένη θρησκεία. Ουδέποτε ταυτίστηκε με τον ιεραρχικό θεσμό της εκκλησίας και ποτέ δεν αναγνώρισε την ιδιότητα του κλήρου ως μεσολαβητή ανάμεσα στον θεό και τον πιστό. Ακόμα και τα τζαμιά είναι μεν ιεροί τόποι αλλά μόνο όταν οι πιστοί στον θεό προσέρχονται για να προσευχηθούν.Τότε μόνο αποκτούν ιερότητα, μετά είναι απλώς κτίσματα.

Το Ισλάμ συνδύασε την θρησκεία με μια εθνοποιό κοσμοθεωρία διαμορφώνοντας έτσι μια κοσμική θρησκεία που σκοπό είχε να ενώσει σε μια κοινωνία πολλούς λαούς που σφάζονταν μεταξύ τους για τον έλεγχο του εμπορίου από τον ινδικό ωκεανό προς την Μεσόγειο.

Η κοσμοθεωρία του Ισλάμ είναι ένα σύνολο από αντιλήψεις, πεποιθήσεις και αρχές που έρχονται να ρυθμίσουν την στάση του ατόμου μέσα στην μια κοινωνία γι αυτό και απαιτεί την υποταγή όλων στους κανόνες.

Ο σπουδαίος θεοποιός Μωάμεθ κατάλαβε πως θα μπορούσε να φτιάξει πιο γρήγορα ένα κράτος που θα αφομοίωνε θρησκευτικά τους λαούς παρά να τους αφομοιώσει με την κατάκτηση. Τον πόλεμο, το «Τζιχάντ» ο Μωάμεθ το χρησιμοποίησε για να δώσει λύσεις σε οικονομικά και πολιτικά προβλήματα. Ο πρωτο-ισλαμισμός με το «Τζιχάντ» απέβλεπε στην ένωση της Αραβίας και το ξεπέρασμα των κοινωνικών αντιθέσεων.

Ο Προφήτης των Αράβων ήθελε να καταφέρει από μια χαοτική πανσπερμία λαών να δημιουργήσει ένα έθνος και μια θρησκεία η οποία είναι ένα κράμα απλουστευμένου χριστιανισμού με ολίγον Ιουδαϊσμό για την νοστιμιά και να συνενώσει τους Άραβες κάτω από τη σκεπή ενός νέου κράτους, του ισλαμικού.

Όμως αυτή η ουτοπία του Μωάμεθ δεν ευοδώθηκε ποτέ. Το Ισλάμ, και με το θρησκευτικό κέλυφος του, συνέχισε να διέπεται από διαμάχες, αντιθέσεις και εσωτερικούς ανταγωνισμούς.

Η αγριότητα των εμφυλίων πολέμων των Αράβων αποτελούν αδιαμφισβήτητο γεγονός όμως ήταν μικροπόλεμοι και συρράξεις μικρών στρατών που όποιος και αν ήταν ο νικητής δεν άλλαζε κάτι στο κοινωνικό πολιτικό και οικονομικό σκηνικό της Μέσης Ανατολής.

Η ανατροπή έρχεται στην περιοχή όταν τα ταμπούρλα της χριστιανοσύνης έδωσαν το σύνθημα στους σταυροφόρους να ανοίξουν την διάβαση του θανάτου στους «άπιστους» και βάρβαρους Άραβες.

Η πίστη στον όποιο θεό ποτέ δεν μείωσε στους πιστούς τού την βαρβαρότητα και την κτηνωδία. Όμως στον δυτικό κόσμο όποτε αναφέρονται στις Σταυροφορίες τις παρουσιάζουν σαν ηρωικές μάχες ανάμεσα σε δίκαιους, πολιτισμένος και ρομαντικούς χριστιανούς ιππότες και βάρβαρων κατακτητών των Αγίων Τόπων.

Το είδος της ιστορικής ανάμνησης που διατηρούμε από τις Σταυροφορίες μας το μαρτυρεί η ετυμολογική συγγένεια της λέξης crusades και της λέξης cruise, της κρουαζιέρας δηλαδή!

Ωστόσο οι κατακτήσεις των Σταυροφόρων που έγιναν για οικονομική και εδαφική κυριαρχία των ευρωπαίων ηγεμόνων και του Πάπα προσέφεραν στους Άραβες δυο νέα στοιχεία που αξιοποιήθηκαν όπως έπρεπε: το φεουδαλικό μοντέλο διακυβέρνησης και οι νίκες των σταυροφόρων δίδαξαν στους Άραβες την δύναμη του «ιερού» και «δίκαιου» πολέμου!

Ο «ιερός πόλεμος» στην ανατολή, η κατάκτηση, οι σφαγές, οι δούλοι και η λεηλασία δηλαδή, αποτέλεσε το σύνδρομο μιας δυναμικής που οδήγησε την Δυτική Ευρώπη σε κοινωνική πολιτική και οικονομική ανανέωση ύστερα μια σκοτεινή περίοδο, τον μεσαίωνα, όπου κυριαρχούσε για την πλειοψηφία των δουλοπάροικων η οξύτατη επιθυμία, στο «όνομα του Θεού» πάντα, για ένα κομμάτι έστω και άθλιας ζωής. Μα και οι φεουδάρχες είχαν φτάσει σε μια κατάσταση όπου μπορούμε να μιλάμε για την δημιουργία μιας στρατιάς ηγεμόνων που κυριολεχτικά ψωμολυσούσαν.

Έπρεπε να βρεθεί μια διέξοδος…

Με τον «ιερό πόλεμο» ο παπισμός αναζητούσε κύρος, οι έμποροι να πάρουν στα χέρια τους το δρόμο του μεταξιού, οι άρχοντες να αποκτήσουν τα πλούτη της ανατολής, γη και δουλοπάροικους και οι ευρωπαίοι ηγεμόνες να ενισχύσουν την θέση τους κατακτώντας νέα εδάφη, μετατρέποντας ταυτόχρονα την βυζαντινή αυτοκρατορία σε δορυφόρο τους.

Η απάντηση της Ανατολής στην επίθεση των πολιτισμένων χριστιανών της Δύσης θα δοθεί, στους αιώνες που ακολούθησαν, από το σκληρό χέρι των Οθωμανών οι οποίοι έφτασαν ως την Βιέννη κραδαίνοντας το λάβαρο του «ιερού πολέμου»!

Όταν οι ΗΠΑ προετοίμαζαν το έδαφος για τον πόλεμο στο Ιράκ, ο «ιερός πόλεμος», ο «δίκαιος πόλεμος», ήταν μερικοί από τους όρους που αναφέρονταν κατά κόρον. Στη γραμμή των σταυροφοριών ο Τζορτζ Μπους διακήρυττε: «Με τη δύναμη του Θεού στο πλευρό μας, θα θριαμβεύσουμε στο Ιράκ».

 

Επιπροσθέτως ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός «θεσμοθετεί» παντού το ιδεολογικό, πολιτικό οπλοστάσιο, επινοώντας ανάμεσα σε άλλα μυστικιστικά τους «άξονες του κακού».

Από την άλλη μεριά με επιστολή που παρουσίασε το αραβικό δίκτυο Αλ Τζαζίρα ο Μπιν Λάντεν διακήρυξε: «Η σταυροφορία κατά του Ισλάμ έχει ενταθεί. Ο κόσμος έχει χωριστεί στα δύο. Μέρος του βρίσκεται υπό τον αρχηγό των απίστων, τον Μπους, και το άλλο μισό υπό το λάβαρο του Ισλάμ, να αντισταθούμε κατά αδίκου θα μας ισχυροποιήσει».

Οι πόλεμοι αν και γίνονται στο όνομα και με την βοήθεια μιας ανώτερης δύναμης, οι ρίζες τους εντοπίζονται σε γήινους και ιμπεριαλιστικούς παράγοντες όπως: οικονομία, πολιτική, φυσικές πηγές, γεωστρατηγικά συμφέροντα…

Ο «ιερός πόλεμος» στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν πρόσφατα στη Συρία εντάσσονται σε ένα ευρύτερο σχέδιο ενεργειακής παγκόσμιας κυριαρχίας των ΗΠΑ το οποίο προσπάθησε και προσπαθεί να υλοποιήσει με τον πιο βάναυσο τρόπο. Βραχυπρόθεσμα, το σχέδιο περιελάμβανε την πολιτική διαχείριση του Ιράκ και της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής.

Ωστόσο οι αντιθέσεις και το μοίρασμα τής ηγεμονίας μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων, τα ιδεολογικά, πολιτικά, οικονομικά, στρατιωτικά και τα εταιρικά συμφέροντα οι αγωγοί των πετρελαίων και των φυσικών αερίων, παίζουν πρωτεύοντα ρόλο σε αυτήν την μάχη της χριστιανικής και πολιτισμένης Δύσης και πρέπει οπωσδήποτε να διασφαλιστούν. Αυτά, για τον «πολιτισμένο κόσμο» είναι αξίες! Όμοιες με αυτές των σταυροφόρων που ποθούσαν την απελευθέρωση των «Αγίων Τόπων»…

Ο ισλαμικός τρομοκρατικός πόλεμος έχει να κάνει κυρίως με την πολιτική τάξη στις αραβικές χώρες και την παρουσία αμερικανικών και ευρωπαϊκών δυνάμεων στα Αραβικά κράτη, παρά με την επέκταση της εδαφικής κυριαρχίας εις «το όνομα του θεού». «Εγκαινίασαν» ωστόσο ένα νέο είδος πολέμου: την αιφνίδια και άνανδρη επίθεση στο εσωτερικό των δυτικών κρατών από εκπαιδευμένους «καμικάζι» τυπικά άγνωστης προέλευσης, και με θύματα ανύποπτους και άμαχους πολίτες.

Η πρακτική αυτή των τρομοκρατών ομοιάζει με τις «παράπλευρες απώλειες» των πολιτισμένων δυτικών. Για αυτά τα θύματα ακούσαμε πρώτη φορά το 1999, όταν το ΝΑΤΟ βομβάρδιζε την Γιουγκοσλαβία. Ατάραχοι εκπρόσωποι τύπου του ΝΑΤΟ χαρακτήριζαν όσους δολοφονούσαν «παράπλευρες απώλειες».

Η φρασεολογία αυτή χρησιμοποιήθηκε στον πόλεμο του Ιράκ, του Αφγανιστάν. Αλλά ποιος νοιάζεται αν δολοφονηθούν από «έξυπνες βόμβες» 100.000 ή 500.000 ή 1.000.000 Αφγανοί, Ιρακινοί, Σύριοι ή…. αν το Ισραήλ εφαρμόζει μια συγκαλυμμένη και αργή γενοκτόνα πολιτική απέναντι στους Παλαιστίνιους; Ποιος θα δώσει έστω και μια δεκάρα για τις δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που πνίγονται στην Μεσόγειο προσπαθώντας να ξεφύγουν από την αθλιότητα και τους πολέμους;

Φυσικά δεν διαφέρει ο λόγος των Δυτικών από το λόγο των τζιχαντιστών καθώς στο όνομα της διάδοσης της «δημοκρατίας», έχουν την απαίτηση να επιβάλουν τις απόψεις τους στον Αραβικό κόσμο και σε όλο τον πλανήτη, καταπατώντας την κυριαρχία, την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπεια των λαών, για να ικανοποιήσουν τους ξεδιάντροπους ιμπεριαλιστικούς στόχους τους!

Ωστόσο προϋπόθεση για την «ειρήνη», οι Αμερικανοί και η Δύση γενικότερα και παρά τις μεταξύ τους αντιθέσεις προτάσσουν τη συνεργασία με τους «μετριοπαθείς μουσουλμάνους».
«Μετριοπαθές» είναι το Ισλάμ που είναι έτοιμο να εξαπολύσει έναν πόλεμο εναντίων άλλων μωαμεθανών και να συνεργαστεί με την Δύση.

Όπως η Σαουδική Αραβία που σε συμμαχία με τις ΗΠΑ βομβαρδίζουν την Υεμένη για να «σταματήσουν τις επεμβάσεις του Ιράν στην περιοχή» σύμφωνα με τον Σαουδάραβα υπουργό Εξωτερικών Αντέλ αλ Τζουμπέιρ, ενώ ο πρίγκηπας και υπουργός Άμυνας, Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν δήλωσε: «Σε ταραγμένους καιρούς είναι καλό να έχεις ισχυρούς φίλους…Να γιατί η συμμαχία των ΗΠΑ με τη Σ.Αραβία είναι τόσο αξιόλογη».

Στην επιχείρηση «Καταιγίδα Αποφασιστικότητας» εναντίον της Υεμένης συμμετέχουν στο πλευρό της Ουάσιγκτον τα Εμιράτα, το Κατάρ, το Κουβέιτ, το Μπαχρέιν, η Ιορδανία, το Μαρόκο και το Σουδάν.

Ωστόσο σύμφωνα με τον Γκύντερ Μάιερ, καθηγητής και ερευνητής για τον Αραβικό Κόσμο στο Πανεπιστήμιο του Μάιντς: «Η σημαντικότερη πηγή χρηματοδότησης της ISIS προέρχονταν μέχρι στιγμής από τα αραβικά κράτη, κυρίως από τη Σαουδική Αραβία, αλλά και το Κατάρ, το Κουβέιτ και τα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα. Αλλά πιο σημαντική χώρα είναι σε κάθε περίπτωση η Σαουδική Αραβία». (Από άρθρο της Deutsche Welle με τίτλο Ποιοί χρηματοδοτούν τους τζιχαντιστές;)

Είναι γνωστό πως οι Σαουδαράβες διοχετεύουν τεράστια κεφάλαια προκειμένου να δημιουργήσουν πυρήνες και να εξοπλίσουν τις πλέον ακραίες μορφές του ισλαμισμού, τον ουαχαβισμό ή τον σαλαφισμό. Άλλωστε η πλειοψηφία των μισθοφόρων της ISIS που έδρασαν ή δρουν σε Λιβύη και Συρία σε είναι Σαουδάραβες. Η Σαουδική Αραβία είναι το πιο ακραίο ισλαμικό κράτος στο κόσμο και η πιο χαϊδεμένη σύμμαχος διαχρονικά των κυβερνήσεων των ΗΠΑ.

Έχουμε και παλαιοτέρα τονίσει πως ο Ισλαμισμός έτσι κι αλλιώς ήταν χρήσιμος είτε σαν σύμμαχος του Ιμπεριαλισμού τον καιρό που υπήρχε η ΕΣΣΔ -η «Αυτοκρατορία του Κακού» σύμφωνα με την ρήση του Παντοκράτορα Ρέιγκαν- είτε ως αντίπαλος όταν χρειάστηκε ο Ιμπεριαλισμός να γράψει νέα σενάρια ταινιών τρόμου. Οι πρώην σύμμαχοι που ζούσαν από τον προϋπολογισμό του Πενταγώνου, με τα τουρμπάνια τους και τα μούσια τους φάνταζαν φρικτή απειλή και αδιαμφισβήτητη δικαιολογία για να παραμείνουν εύπορες οι ελεύθερες αγορές.

Εν τω μεταξύ στην φτωχή Υεμένη ένα παιδί πεθαίνει κάθε 10 λεπτά εξαιτίας του υποσιτισμού, της διάρροιας ή λοιμώξεων του αναπνευστικού, ενώ η πείνα στον παιδικό πληθυσμό έχει αγγίξει το «υψηλότερο επίπεδο όλων των εποχών» καθώς περίπου 2,2 εκατομμύρια παιδιά χρειάζονται επειγόντως τροφή και φροντίδα. Τουλάχιστον 462.000 παιδιά πάσχουν από σοβαρό οξύ υποσιτισμό… Σύμφωνα με τη UNICEF όλα αυτά, χωρίς όμως να κάνει λόγο ούτε για το γιατί, ούτε αναδεικνύει τον υπαίτιο!

Όσο για το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών έχει από καιρό εκφράσει τις «σοβαρές ανησυχίες για την ταχέως επιδεινούμενη κατάσταση της ασφάλειας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Υεμένη»! ! !

Δεν χρειάζεται νομίζουμε να εξετάσουμε περαιτέρω τις «ανησυχίες» των Ηνωμένων Εθνών.

Ας αρκεστούμε σε δυο διαπίστωσεις, πως τα γρανάζια του οργανισμού τα κινούν δυο ισχυροί μοχλοί: το ψεύδος και η δύναμη, και πως οι δρόμοι του πετρελαίου απαιτούν την λίβρα της σάρκας που δικαιούνται!

πηγή: imerodromos

Συνεχίζεις να προκαλείς, κ.‘’Πρόεδρε’’ !!

του Κώστα Γιαννιώτη

   

Δεν πέρασε πολύς καιρός από την ημέρα που ικέτευες τον απερχόμενο πρόεδρο των ΗΠΑ να λυπηθεί τη χώρα ‘’σου’’ και να βάλει το χεράκι του μην τύχει και της συμβεί κανένα κακό και .... ξεφύγει από την τανάλια των banksters !

Αντί, με το πέρασμα των μηνών, να αναλογιστείς τι έκανες και - εν αιδώ – να σιωπήσεις, έσπευσες περιχαρής να υποδεχθείς μετά βαΐων και κλάδων τον οικονομικό ύπατο της συγκλήτου των Βρυξελλών!

Ως εδώ θα έκανα τα στραβά μάτια, καθ`όσον στους κύκλους σας είθισται να πλεονάζει ο θεατρινισμός, οι ρεβεράντζες και οι φανφάρες !

Πολλές φορές ανταλλάσσετε και δώρα μεταξύ σας (πληρωμένα από τη δυστυχούσα πλέμπα)!

Ακριβώς εδώ κάνατε το δεύτερο τραγικό ατόπημα, κ. ‘’Πρόεδρε’’!  

Υποδεχτήκατε τον κ. Μοσκοβισί, αλλά δεν αρκεστήκατε σε ρεβεράντζες και φανφάρες!

Του είπατε.... «Σας απονέμω το παράσημο του Μεγαλόσταυρου του Τάγματος του Φοίνικα! Ως επίτροπος έχετε συμβάλει τα μέγιστα για την υπεράσπιση της ενότητας της ΕΕ και του σκληρού πυρήνα της (....). Ασκείτε, λοιπόν, στον ανώτατο βαθμό τα καθήκοντά σας» !

Μπράβο σας και ξαναμπράβο σας !

Αφού ο κύριος αυτός είναι από τους ..... πιο σημαντικούς παράγοντες που έδωσαν χέρι βοήθειας στο σκληρό πυρήνα της ΕΕ, αυτόν τον πυρήνα δηλ. που είναι υπεύθυνος για την εξαθλίωση του ελληνικού λαού, τότε του αξίζουν δώρα και τιμές!

Ακριβώς εδώ αρχίζουν οι .... διαφορές μας !

Γιατί, υποτίθεται – ξαναλέω υποτίθεται – ότι είστε ο ανώτατος εκπρόσωπος αυτού του βασανισμένου λαού, και όχι του.... σκληρού πυρήνα της Ευρώπης ΣΑΣ !

Μπορείτε να κάνετε δώρα στον οποιονδήποτε κρίνετε εσείς αντάξιό σας ή και ανώτερό σας !

Δώστε του, λοιπόν, ό,τι θέλετε και όποιο θέλετε, από τα εικονίσματα, που, όπως βλέπω σε φωτογραφίες, έχετε εν αφθονία στο γραφείο σας!

Κοντά όμως τα χέρια σας από Μεγαλόσταυρους, Φοίνικες κ.λ.π. γιατί αυτά είναι περιουσία του ελληνικού λαού, που υποφέρει από το σκληρό πυρήνα της ΕΕ, που εσείς προσκυνάτε !

Αυτά που εσείς μοιράζεται στους ομοίους σας....

Περιμένει ο ελληνικός λαός να τα απονείμει στον κάθε ανώνυμο, άνεργο, πατέρα και την κάθε ανώνυμη, άνεργη μητέρα, που σήμερα – εξ αιτίας κάποιων Μοσκοβισί και του σκληρού πυρήνα της Ευρώπης ΣΑΣ - παλεύουν να ταΐσουν τα παιδιά τους με βρεγμένο ψωμί, για να είναι σίγουρη η δική σας βόλεψη και  ο δικός σας μηνιαίος..... υπερμισθός !!

Περιμένει να τα απονείμει στα 600.000 παιδιά που σήμερα υποσιτίζονται – με ευθύνη του σκληρού πυρήνα της ΕΕ σας !

Περιμένει να τα απονείμει στη μνήμη των δεκάδων χιλιάδων απελπισμένων αυτόχειρων, που δεν άντεξαν τις απάνθρωπες επιλογές – δικές σας και των κάθε είδους Μοσλοβισί – και.... απέδρασαν !

Περιμένει να τα απονείμει.....

Με την πρώτη ευκαιρία θα τα ξαναπούμε !

Τέσσερα μέτρα μόλις μεταξύ τους...

του Σταύρου Κατσούλη
  

   

Στον ίδιο δρόμο, τέσσερα μέτρα μόλις μεταξύ τους, είναι κάποιος που σαπίζει από τις μολύνσεις που κατασπαράζουν το σώμα του λόγω της πείνας και της βρόμας, και υπάρχει άλλος που τρώει χειροποίητη τσιαπάτα με κόκκινη ρόκα, σιτάκε μανιτάρια και μπριζολίτσα βουβαλιού Νέας Ζηλανδίας με μια λεπτή στρώση τυρί φιλαντέλφια πασπαλισμένη με αλάτι Ιμαλαίων κι ένα διπλό μέτριο machiato, decaf με stevia και νεράκι Fiji.

Στον ίδιο δρόμο, τέσσερα μέτρα μόλις μεταξύ τους, ο ένας τρέχει να βγάλει μεροκάματο 5 ευρώ για να πάει στα Λιντλ για να πάρει σάπιο βρωμόψωμο για να ταΐσει τα παιδιά του, κι άλλος τρέχει, γιατί άργησε να βρει την παρέα του στο γνωστό gourmet bistro της γειτονιάς.

Στον ίδιο δρόμο, τέσσερα μέτρα μόλις μεταξύ τους, ένας ετοιμάζεται να ξεκινήσει ένα ακόμα μεταπτυχιακό προγραμματάκι erasmus, κι ένας άλλος αναρωτιέται πως θα τα βγάλει πέρα εργαζόμενος μέσα στην ψωροκώσταινα πατρίδα.

Στον ίδιο δρόμο, τέσσερα μέτρα μόλις μεταξύ τους, βρίσκεται ένας μαγαζάτορας που σιγοκλαίει μέσα στο μαγαζί του που ψυχορραγεί, κι άλλος πουλά αβέρτα αθλητικά παπούτσια φτιαγμένα από σκλαβάκια στο Μπαγκλαντές.

Στον ίδιο δρόμο, τέσσερα μέτρα μόλις μεταξύ τους, ένας ετοιμάζεται να ξοδέψει 1038 ευρώ+ΦΠΑ χωρίς σύνδεση για το νέο 7S σε γνωστή αλυσίδα, κι ένας άλλος αναρωτιέται αν θα πετάξει τον εαυτό του μπροστά στις ράγες του μετρό, ή θα συμβιβαστεί με το κλασσικό πια, πήδημα από τον 5ο.

Στον ίδιο δρόμο, τέσσερα μέτρα μόλις μεταξύ τους, υπάρχει ένας που κουβαλά στο μυαλό του 500 βιβλία που διάβασε, και υπάρχει ένας άλλος που κουβαλά 20 χρόνια (7300 ώρες) προπαγάνδας δελτίων ειδήσεων.

Στον ίδιο δρόμο, τέσσερα μέτρα μόλις μεταξύ τους, ένας συλλογίζεται πως να βρει λύση στα τρομακτικά προβλήματα της χώρας, κι άλλος αναρωτιέται πότε η ομάδα του θα πάρει το πρωτάθλημα.

Στον ίδιο δρόμο, τέσσερα μέτρα μόλις μεταξύ τους, υπάρχει ένας που πιστεύει ότι είναι επαναστάτης γιατί φορά παλαιστινιακό φουλάρι, μπλουζάκι με τον Τσε και είναι αξύριστος εδώ και χρόνια, και υπάρχει άλλος που ρίσκαρε ταπεινά, υγεία, γυναίκα, παιδιά, δουλειά και το προσωπικό του μέλλον για να αμφισβητήσει και να αντισταθεί έμπρακτα και στοχευμένα τους δυνάστες που μας αποτεφρώνουν.

Στον ίδιο δρόμο, τέσσερα μέτρα μόλις μεταξύ τους, υπάρχει ένας που ο εγωισμός του δεν τον αφήνει να παραδεχτεί το τεράστιο του λάθος, και υπάρχει ένας άλλος που η αξιοπρέπειά και το ήθος του, δεν του επιτρέπουν ποτέ ούτε να σκεφτεί καν να κάνει το λάθος.

Στον ίδιο δρόμο, τέσσερα μέτρα μόλις μεταξύ τους, υπάρχει ένας που ονειρεύεται έναν κόσμο όπου αυτός και οι φίλοι του θα 'ναι βουλευτές κι ας πεθάνει ο κόσμος όλος, και υπάρχει ένας άλλος που οραματίζεται κλαίγοντας με δάκρυα καυτά, πανανθρώπινη την λευτεριά...

πηγή: stavroskatsoulis

«Καθημερινή» - Χρυσή Αυγή: Συζεύγνυνται κατά του «κατασκόπου» Μπελογιάννη

του Νίκου Μπογιόπουλου
 

Κείμενο πρώτο: «Η λογική λέει ότι το να τιμάται από το Κοινοβούλιο μας Χώρας ένας καταδικασμένος για κατασκοπεία εναντίον της Πατρίδος του αποτελεί όχι απλώς μη υπαρκτό φαινόμενο αλλά μακάβρια φαντασίωση προσβολής της Ιστορικής Μνήμης». Κείμενο δεύτερο: «Η Βουλή, πληροφορούμαι, ετοιμάζεται να τιμήσει τη μνήμη του Νίκου Μπελογιάννη (…).Ωστόσο, ο Μπελογιάννης καταδικάστηκε για κατασκοπεία εις βάρος της πατρίδας του (…) η καταδίκη του ήταν δίκαια και εξακολουθεί να ισχύει. Δεν είναι παράλογο η Βουλή να τιμά έναν καταδικασθέντα για κατασκοπεία εις βάρος της χώρας του;». Βρείτε τις διαφορές…

 

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά:

Η Βουλή με απόφαση του πρόεδρου της θα τιμήσει, όπως γράφεται, τη μνήμη του Νίκου Μπελογιάννη με αφορμή την συμπλήρωση 65 χρόνων από την εκτέλεσή του, στις 30 Μάρτη 1952

Σημείωση: τώρα το πώς «κολλάει» να τιμάει τον Μπελογιάννη μια κυβέρνηση που επιδίδεται σε ταξίδια νομιμοποίησης των ναζί στην Ουκρανία και κάνει στους Αμερικάνους – που εκτέλεσαν τον Μπελογιάννη – κωλοτούμπες, όπως εκείνες του Τσίπρα κατά την επίσκεψη Ομπάμα στην Αθήνα, είναι κάτι που έχει πολλές εξηγήσεις. Η πιο αθώα εκ των οποίων είναι πως «ό,τι δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια»…

Ας δούμε τη συνέχεια:

Με αφορμή την είδηση, τα χιτλεροειδή της Χρυσής Αυγής αφήνιασαν:

• «Η λογική λέει ότι το να τιμάται από το Κοινοβούλιο μας Χώρας ένας καταδικασμένος για κατασκοπεία εναντίον της Πατρίδος του αποτελεί όχι απλώς μη υπαρκτό φαινόμενο αλλά μακάβρια φαντασίωση προσβολής της Ιστορικής Μνήμης».

Αυτά γράφουν – με τα μακάβρια «ελληνικά» τους - για τον «σοβιετικό κατάσκοπο» Μπελογιάννη τα ουγκανόφωνα ναζιστόμουτρα (Πέμπτη 9/2/2017, ). Λογικό. Τι ναζιστόμουτρα θα ήταν, άλλωστε.

Και τότε ποιος έρχεται προς συνδρομή των «πατριωτών» (Μιχαλολιάκος, Κασιδιάρης, Καιάδας, Παναγιώταρος και όλα τα ναζιστάκια που τα είδαμε να διασκεδάζουν στα ναζιστικά πάρτι τους στο βίντεο που δημοσιοποίησε η Εφημερίδα των Συντακτών); Μα το… «συνταγματικό τόξο». Αυτό που έχει εισηγηθεί και τη θεωρία της «σοβαρής Χρυσής Αυγής».

Θαυμάστε, λοιπόν, τι έγραψε στην «Καθημερινή» ο συντάκτης της Στέφανος Κασιμάτης, ακολουθώντας τρεις μέρες αργότερα τους χρυσαυγίτες (Κυριακή 12/2/2017):

• «Αξίζει την τιμή;
  Η Βουλή, πληροφορούμαι, ετοιμάζεται να τιμήσει τη μνήμη του Νίκου Μπελογιάννη. Μάλλον από λεπτότητα στη μνήμη του νεκρού (διότι ο Μπελογιάννης αγωνιζόταν για να καταργήσει τη Βουλή...), η εκδήλωση δεν θα γίνει στο γνωστό κτίριο που δεσπόζει της πλατείας Συντάγματος, αλλά στην Αμαλιάδα, τόπο καταγωγής του Μπελογιάννη. Ωστόσο, ο Μπελογιάννης καταδικάστηκε για κατασκοπεία εις βάρος της πατρίδας του και εξ όσων γνωρίζω δεν έχει υπάρξει ποτέ αναθεώρηση της δίκης. Μπορεί, λοιπόν, η θανατική ποινή που του επιβλήθηκε τότε να ήταν σκληρή και, ενδεχομένως, άδικη· όμως η καταδίκη του ήταν δίκαια και εξακολουθεί να ισχύει. Δεν είναι παράλογο η Βουλή να τιμά έναν καταδικασθέντα για κατασκοπεία εις βάρος της χώρας του;»

Περιττό φυσικά να πούμε ότι μετά από αυτό το κείμενο του Κασιμάτη και της «Καθημερινής» οι Χρυσαυγίτες επανήλθαν επιδαψιλεύοντας δάφνες στον Κασιμάτη, τον οποίο και επαινούν 

αποδίδοντάς του ναζιστικές τιμές καθώς – όπως γράφουν – λέει τα «αυτονόητα» για τον «κατάσκοπο» Μπελογιάννη

Ας πάμε λίγο πιο πίσω τώρα. Έτσι για να δούμε πως στρώθηκε το έδαφος του χρυσαυγιτισμού:

• Ήταν η «Καθημερινή» που στο αφιέρωμά της για τον φασίστα Μεταξά έγραφε ήδη από τις 4/8/2007 (ανήμερα, δηλαδή, της κήρυξης της δικτατορίας της «4ης Αυγούστου») ότι η διακυβέρνηση Μεταξά πορεύτηκε με «χαρακτηριστικά φιλολαϊκού» καθεστώτος...
• Ήταν, επίσης, η «Καθημερινή» που στις 16/09/12 (σσ: τώρα πρόσφατα, δηλαδή...) που φιλοξενούσε άρθρο με τίτλο «Η ευκαιρία της Χρυσής Αυγής για τη δημοκρατία», όπου ο συντάκτης (ποιος άλλος; Ο Κασιμάτης) τόνιζε με πάθος:

«Όσοι πιστεύουμε στην δημοκρατία οφείλουμε ένα μεγάλο "ευχαριστώ" στην Χρυσή Αυγή - και σοβαρολογώ απολύτως. Της το οφείλουμε για την ευκαιρία που μας προσφέρει -και μάλιστα την ώρα που την έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη- ώστε να διορθώσουμε λάθη δεκαετιών και να κάνουμε μια νέα αρχή στην πολιτική ζωή. Είναι η ευκαιρία που δίνεται στη νομιμότητα να αναμετρηθεί, επιτέλους, με την οιονεί νομιμοποιημένη βία της Αριστεράς: αυτό το καρκίνωμα της Μεταπολίτευσης (...).

• Ανεχόμαστε στελέχη ή ακόμη και βουλευτές του ΚΚΕ ή του ΣΥΡΙΖΑ να υπερασπίζονται καταλήψεις πανεπιστημιακών κτιρίων από λαθρομετανάστες, να εμποδίζουν τη λειτουργία επιχειρήσεων που υφίστανται νομίμως (π.χ., το χρυσωρυχείο στην Χαλκιδική), να επιβάλουν με το ξύλο την υποχρέωση της απεργίας σε ανθρώπους που θέλουν να δουλέψουν (...). Και αν ως τώρα ήταν ο φόβος που συγκρατούσε τους πολιτικούς, ας είναι καλά τα "λεβεντόπαιδα με τις μαύρες μπλούζες" και τα καμώματά τους, που δίνουν την ευκαιρία στον αστικό πολιτικό κόσμο να υπερβεί το δέος της εξ αριστερών "ιεράς αγανακτήσεως" και να αποδείξει ότι η δημοκρατία μπορεί να υπερισχύσει εκείνων που επιβάλλουν τη βία, είτε μαύρη είτε κόκκινη (...).
  Αν ο Σαμαράς εννοεί αυτά που έλεγε προεκλογικά, αν ο Βενιζέλος καταλαβαίνει ότι μόνον ως αστική σοσιαλδημοκρατία μπορεί να έχει μέλλον το ΠΑΣΟΚ και αν ο Κουβέλης πιστεύει στη διαφορά της δημοκρατικής Αριστεράς από την Αριστερά της βίας, ιδού η ευκαιρία κύριοι! Η Χρυσή Αυγή, χωρίς να το καταλαβαίνει, ανοίγει τον δρόμο για την επιβολή της νομιμότητας προς κάθε πλευρά: κουκουέδες, συριζαίους, χρυσαυγίτες - όλοι τους βλάπτουν τη δημοκρατία εξίσου. Πρόκειται για ευκαιρία, την οποία η κυβέρνηση πρέπει να αξιοποιήσει (...)».

«Όσοι πιστεύουν στη δημοκρατία», λοιπόν, όπως ο Κασιμάτης, μας το είχαν πει εδώ και 5 χρόνια: «Η ευκαιρία της Χρυσής Αυγής για τη δημοκρατία»…

«Όσοι πιστεύουν στη δημοκρατία», όπως ο Κασιμάτης και η «Καθημερινή», μας τα είχαν πει εδώ και 10 χρόνια. Τι δημοκρατία; Ε, να, σαν εκείνη του «φιλολαϊκού» καθεστώτος Μεταξά…

«Οσοι πιστεύουν στη δημοκρατία», όπως ο Κασιμάτης και η «Καθημερινή», πως είναι δυνατόν να διαφωνήσουν με τη Χρυσή Αυγή για τον «κατάσκοπο» Μπελογιάννη. «Δίκαια» η καταδίκη του, μας λέει ο Κασιμάτης…

Ορισμένες σκέψεις:

Πρώτο: Όταν η αντιδραστική θεωρία περί «άκρων», περί «μαύρης και κόκκινης βίας», η επιστροφή της ασφαλίτικης (ή ασφΑΛΗΤΙΚΗΣ;) αναγόρευσης της κομμουνιστικής δράσης σε «κατασκοπία» αποκτά τόσο αναβαθμισμένη θέση στις σελίδες ενός παραδοσιακού οργάνου του αστικού κόσμου, όπως η «Καθημερινή», σημαίνει ότι η «μαυρίλα» κατέχει κεντρική θέση - με ό,τι αυτό συνεπάγεται και κυοφορεί - στο προπαγανδιστικό οπλοστάσιο του κράτους των κεφαλαιοκρατών, της λιτότητας, της καταστολής και των Μνημονίων.

Δεύτερο: Στην περίπτωση της «Καθημερινής» και του συντάκτη της δεν έχουμε να κάνουμε με μια λαθεμένη εκδοχή κάποιας αφηρημένης και γενικής καταδίκης της βίας, που σε άλλες περιπτώσεις θα μπορούσε να εκληφθεί και ως μια ευγενική αλλά ουτοπική ουμανιστική στάση. Στην περίπτωση της «Καθημερινής» και του συντάκτη της, το θέμα δεν είναι να επαναλάβεις ότι, για παράδειγμα, η βία της Επανάστασης του '21, η βία της Αντίστασης εναντίον των ναζί στην Κατοχή, η βίαιη κατάληψη των Βερσαλιών, η μάχη του Στάλινγκραντ από την πλευρά των αμυνόμενων, η αιματοβαμμένη πάλη για το 8ωρο, ήταν ιστορικά αναγκαίες και δικαιωμένες μορφές πάλης.

Στην περίπτωση της «Καθημερινής» και του συντάκτη της έχουμε μια «μαύρη», διεστραμμένη και χυδαία επιχείρηση διαστρέβλωσης, παραχάραξης και παραποίησης. Εχουμε, στην πιο «κίτρινη» εκδοχή της, την επιδίωξη οι λαϊκοί, μαζικοί, κοινωνικοί και πολιτικοί αγώνες που αντιτίθενται στην πολιτική της πλουτοκρατίας (και επειδή ακριβώς αντιτίθενται στην πλουτοκρατία), να ταυτιστούν, να συκοφαντηθούν και να εξομοιωθούν με τον ναζισμό (τον βγαλμένο από τα πολιτικά σπλάχνα της πλουτοκρατίας), ωσάν να έχουν ή να είχαν ποτέ οποιαδήποτε σχέση (!) με τις τραμπούκικες ναζιστικές συμμορίες της ρατσιστικής, της φυλετικής, της μισαλλόδοξης, της φασιστικής βίας και τρομοκρατίας.

Τρίτο: Η «πρόοδος» της «Καθημερινής» και του συντάκτη της είναι εμφανής: Προ 5ετίας ήθελαν να διαχυθεί στην κοινή συνείδηση το σχήμα πως «η ναζιστική και χρυσαυγίτικη βία οφείλεται στην αριστερή και κουκουέδικη βία»

• (σσ: Αυτό δεν είναι καινούριο. Αν ξύσει κανείς τη σκουριά αυτής της πολυκαιρισμένης προστυχιάς θα θυμηθεί, για παράδειγμα, τη θεωρία της εποχής των γερμανοτσολιάδων. Τότε που οι «Τσολάκογλου» κατηγορούσαν το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ και το ΚΚΕ επειδή έκαναν Αντίσταση. Τότε που οι «Τσολάκογλου» ζητούσαν να σταματήσει η Αντίσταση, αφού, όπως έλεγαν, προκαλούσε - η Αντίσταση - τα αντίποινα των Γερμανών, δηλαδή τις θηριωδίες των ναζί. Θηριωδίες για τις οποίες, σύμφωνα με τους «Τσολάκογλου», υπεύθυνοι δεν ήταν οι Γερμανοί ναζί, αλλά το ΕΑΜ και το ΚΚΕ, επειδή έκαναν Αντίσταση...).

Σήμερα, 5 χρόνια μετά, δεν έχουν λόγο να κρύβονται πίσω από την Χρυσή Αυγή. Σήμερα, κάποιοι απ’ αυτούς, για να πουν τις βρωμιές της τάξης τους, της αστικής τάξης, παρατάσσονται δίπλα ακριβώς στη Χρυσή Αυγή, και – ειδικά όταν μιλούν για τους κομμουνιστές - λένε ό,τι και η Χρυσή Αυγή. Άλλωστε και οι χρυσαυγίτες των ταγμάτων εφόδου και ο χρυσαυγιτισμός με… πολιτικά, την ίδια τάξη υπηρετούν.

***

Τέτοιου είδους κείμενα σαν το τελευταίο της «Καθημερινής» που μέμφεται τη Βουλή «να τιμά έναν καταδικασθέντα για κατασκοπεία εις βάρος της χώρας του» δεν αποκαλύπτουν την ποιότητα του συντάκτη της.

Βασικά, εκείνο που αναδεικνύουν είναι το είδος της κληρονομιάς που κουβαλάει η άρχουσα τάξη αυτής της χώρας, όπως και την κληρονομιά των εντύπων που απηχούν προνομιακά, όπως η «Καθημερινή», τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης.

Ειδικότερα και σε ό,τι έχει να κάνει με την κληρονομιά της «Καθημερινής»,

• της «Καθημερινής που σήμερα ξανακαταδικάζει τον Μπελογιάννη σαν «κατάσκοπο»,
• της «Καθημερινής» που πριν 5 χρόνια διαλαλούσε «Η ευκαιρία της Χρυσής Αυγής για τη δημοκρατία»,
• της «Καθημερινής» που πριν 10 χρόνια στο αφιέρωμά της για τον φασίστα Μεταξά έγραφε ότι η διακυβέρνηση Μεταξά πορεύτηκε με «χαρακτηριστικά φιλολαϊκού» καθεστώτος,

θα περιοριστούμε να υπενθυμίσουμε τι υποστήριζε η «Καθημερινή» επί εποχής Βλάχου, στις 29 Απρίλη 1941.

Δυο μέρες, λοιπόν, αφότου οι ιδεολογικοί και πολιτικοί πρόγονοι της «Χρυσής Αυγής», τα γερμανικά «Βάφεν Ες Ες», είχαν μπει στην Αθήνα,
η «Καθημερινή» έγραφε:

• «Ο αθηναϊκός λαός αντιμετωπίζει τα γεγονότα με σταθεράν  πεποίθησιν ότι όλα βαίνουν προς το καλύτερον, ότι λήξαντος του πολέμου, διά την Ελλάδα τουλάχιστον, ανοίγεται η περίοδος της ειρήνης και της εντός των πλαισίων της ειρήνης αυτής παραγωγικής δραστηριότητος. Η θέλησις των Ελλήνων, όπως εντός του ειρηνικού πλαισίου, το οποίο εξασφαλίζει εις αυτούς ο τερματισμός του πολέμου, αναπτύξουν όλας των τας ικανότητας και όλας των τας πρωτοβουλίας, θα δώση ασφαλώς αφορμήν διά να εκδηλωθούν όλαι εκείναι αι κεκρυμμέναι αρεταί της φυλής μας, αι οποίαι είτε εξ αδιαφορίας, είτε εξ αισθημάτων ηλαττωμένης αλληλεγγύης δεν είχον ανέλθει εις την επιφάνειαν τους τελευταίους καιρούς. Αι γερμανικαί αρχαί εμφορούμεναι από τας φιλικωτέρας των διαθέσεων απέναντι του ελληνικού πληθυσμού, τας αρετάς και τα προτερήματα του οποίου δεν ήργησαν να γνωρίσουν, θα τον συντρέξουν -περί τούτου δεν υπάρχει αμφιβολία- εις πάσαν θετικήν και οικοδομητικήν του προσπάθειαν».

Αυτά γράφονταν τότε. Από την «Καθημερινή».

Σε μια περίοδο, δηλαδή, που ο «χρυσαυγιτισμός» δεν είχε ανάγκη, όπως σήμερα, να κυκλοφορεί... με πολιτικά.

Ήταν τότε που οι «κατάσκοποι» σαν τον Μπελογιάννη πολεμούσαν τους ναζί κατακτητές. Αλλά η «Καθημερινή» (δεν έγραφε τότε ο Κασιμάτης) διακήρυτταν ότι οι Γερμανοί ναζί «είναι φίλοι μας»…

πηγή: the press project

Ετοιμάζονται να μας πάρουν μαζί τους !

του Κώστα Γιαννιώτη
 

   

Τα μηνύματα φτάνουν από παντού!
Μαύρα και δυσοίωνα για όλους τους, χωρίς καμιά εξαίρεση!
Γι` αυτό και τα όργανα άρχισαν να το γυρίζουν σε.... ‘’καλαματιανό’’ προετοιμάζοντας το δρόμο!

Όσες ψευτοδημοσκοπήσεις κι αν παρουσιάζουν, γνωρίζουν την πικρή – για όλους τους – αλήθεια!
Η κοινωνία, στη συντριπτική της πλειοψηφία, θέλει και αποζητά έξοδο από την ευρωζώνη και αποδέσμευση από το Άουσβιτς της Ευρωπαϊκής ΤΟΥΣ Ένωσης!
Η κοινωνία ζητά την επανάκτηση της ζωής της και του μέλλοντός της!

Την ίδια στιγμή.....
Ο πρωθυπουργεύων κρατώντας το μολύβι στο χέρι, για να βάλει τη τζίφρα του σε οτιδήποτε του παρουσιάσουν ως ‘’λύση’’ για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, το παίζει ζόρικος, πουλώντας ψευτοτσαμπουκάδες!

Ο άλλος, της.... ‘’αντιπολίτευσης’’, αναγνωρίζοντας ως αφεντικά αυτού του τόπου τους banksters ‘’δανειστές’’ TOY, πήρε τις ρούγες στα παλάτια των αρχόντων και του καίσαρα Σόιμπλε, πλειοδοτώντας σε δωσιλογισμό και υποτέλεια, μπας και προτιμήσουν αυτόν για ‘’πρωθυπουργό’’!

Το ΔΝΤ μένει αμετακίνητο στις απαιτήσεις του για οριστική κατακρεούργηση του ελληνικού λαού, την ίδια ώρα που ο Ντάιζελμπλουμ απειλεί μια – ήδη χρεοκοπημένη - κοινωνία με.... χρεοκοπία!
Ο καθένας, απ` αυτούς, δουλεύει τον άλλον κι όλοι μαζί δουλεύουν εμάς!

Πίσω απ` αυτούς ακολουθούν οι λαγοί!
Γνωρίζοντας καλά, όλοι αυτοί, τις απόψεις της κοινωνίας για την ΕΕ τους, ετοιμάζονται να ξανασύρουν το λαό σε παγίδα!
Αυτοί που μέχρι χθές εξαπέλυαν μύδρους εναντίον οποιουδήποτε..... καταραμένου τολμούσε να μιλήσει για εθνικό νόμισμα, αρχίζουν να σιγοψιθυρίζουν για την ανάγκη ανοίγματος της συζήτησης για επιστροφή στη..... δραχμή ( sic )!!

Άλλες φωνές λαγών άρχισαν ήδη να σιγομουρμουρίζουν για την ανάγκη ‘’σύγκρουσης με το ευρωπαϊκό κατεστημένο’’ και συμφωνία δεσίματος της οικονομίας της χώρας με.... το αμερικάνικο δολλάριο!!

Όμως....
Η φράση.... ‘’εθνικό νόμισμα’’ είναι απαγορευμένη!

Η φράση.... ‘’μονομερής διαγραφή του συνόλου του χρέους’’ μένει στο απυρόβλητο!

Η φράση..... ‘’εκκαθάριση – εν λειτουργία – των, ήδη, χρεοκοπημένων τραπεζών και τιμωρία των ενόχων, που μας έφτασαν ως εδώ’’ θεωρείται ανουσιούργημα και βλασφημία!

Η φράση.... ‘’εθνικοποίηση της ΤτΕ, για εθνικό έλεγχο της νομισματικής πολιτικής της χώρας’’ αποκρύπτεται, ως παρθένα από τα μάτια βεβήλων!

Αποσυνδέουν όλα τα παραπάνω από τη συζήτηση για επιστροφή σε Εθνικό Νόμισμα, για να μπορέσουν – άλλη μια φορά – να ξαναρίξουν το λαό στη μέγκενη της δουλοπαροικίας χρέους, αλλά τώρα χειρότερη και με ευθύνη – τάχα – του ίδιου του λαού που ήθελε ....... εθνικό νόμισμα!
Παλεύουν με νύχια και με δόντια να αποκρύψουν το γεγονός ότι..... είναι άλλο πράγμα το Εθνικό Νόμισμα που συνοδεύεται από τις προϋποθέσεις που αναφέρθηκαν παραπάνω κι άλλο πράγμα η..... δική τους ‘’δραχμή’’!

Μας οδηγούν όχι σε Εθνικό Νόμισμα, αλλά σε διπλό νόμισμα, σε κατοχικό νόμισμα, έτσι ώστε να μετατρέψουν τη χώρα σε οικονομική και κοινωνική έρημο!
Μια έρημο που θα βασιλεύουν τα όρνεα – ξένα και εγχώρια – κατασπαράσσοντας ό,τι απόμεινε ακόμα όρθιο και όσους απόμειναν ακόμα ‘’ζωντανοί’’ σ` αυτόν τον τόπο!

Διαβάζουν τα σημάδια των καιρών, διαισθάνονται την οργή που ετοιμάζεται να ξεσπάσει πάνω τους, βλέπουν μαύρες μέρες να έρχονται γι` αυτούς και αποφάσισαν να μας πάρουν μαζί τους στον αφανισμό, κραυγάζοντας..... ‘’αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων’’!

Απορίες ( Γιατί μέσα στο ευρώ?)

του Προκόπη Μπίχτα

Τώρα που εξαπλώνεται η συζήτηση για επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, κοινωνικοποιήσεις – εθνικοποιήσεις τραπεζών, διαγραφή του χρέους κλ.π., ξεπήδησαν οι συνήθεις αντιρρησίες και καθ’ έξιν απορημένοι και “θέτουν προβληματισμούς” “πως θα γίνουν αυτά” και εξάγουν ή υπονοούν και πόρισμα “αυτά δεν γίνονται”!
Ότι ανάλογες ενέργειες έχουν γίνει σε δεκάδες χώρες, ότι η συντριπτική πλειοψηφία των χωρών του κόσμου διαθέτουν εθνικά νομίσματα, ότι, μέσα στον 20ο αιώνα, 47 χώρες έχουν κηρύξει στάση πληρωμών για τα χρέη τους και οι 44 από αυτές πέτυχαν πρωτοφανείς ρυθμούς ανάπτυξης, ότι σε μια σειρά χώρες έχουν χαριστεί και διαγραφεί τα χρέη ιδιωτών και πολλά άλλα πράγματα, προφανώς “δεν έχουν υποπέσει στην αντίληψή τους”! “Προσπαθούν” ακόμα να ανακαλύψουν τον τροχό!
Απορώ:
Αυτοί οι ίδιοι γιατί δεν έθεταν ανάλογα ερωτήματα όταν η Ελλάδα έμπαινε στο ευρώ;
Γιατί δεν απορούν για το πως υπολογίστηκε η ισοτιμία 340,75/1;
Γιατί δεν απορούν για το τι συμβαίνει με ένα νόμισμα που το δίνει η ΕΚΤ, αν θέλει, όποτε θέλει και με όσο τόκο θέλει;
Γιατί δεν απορούν για την εισδοχή της Ελλάδας στην ευρωζώνη, δηλαδή σε μια νομισματική περιοχή που υπηρετεί μόνο τις περισσότερο αναπτυγμένες χώρες και καταστρέφει τις υπόλοιπες;
Γιατί δεν απορούν πως η Ελλάδα δεν διαγράφει μονομερώς ένα χρέος που είναι επίπλαστο, παράνομο, ντροπιαστικό και καταστρατηγεί κάθε άγραπτο και γραπτό Δίκαιο;
Γιατί δεν απορούν πώς φορτωθήκαμε το μνημόνιο;
Γιατί δεν απορούν για το ότι η διαδικασία ψήφισης, αλλά και η ουσία του μνημονίου καταστρατήγησαν και καταστρατηγούν το Σύνταγμα σε όλα τα άρθρα του;
Γιατί δεν απορούν όταν καμία ελληνική βουλή δεν μπορεί ούτε καν να ΣΥΖΗΤΗΣΕΙ οποιοδήποτε νομοσχέδιο, αν δεν συμφωνήσουν οι Βρυξέλλες;
Γιατί δεν ρώτησαν και δεν ρωτούν πώς γίνεται να σώζονται οι τράπεζες με ένεση 235 δισ. ευρώ, που αρπάχτηκαν από τις τσέπες των εξαθλιωμένων;
Γιατί δεν απορούν πώς γίνεται να αυξάνονται με ραγδαίους ρυθμούς οι φτωχοί, οι άποροι, οι άστεγοι, οι πεινασμένοι, οι αυτοκτονίες σε μια χώρα του 21ου αιώνα;
Γιατί δεν απορούν για την γενοκτονία του ελληνικού λαού που πραγματοποιείται με κάθε μέσο και κάθε τρόπο;
Γιατί δεν απορούν για τόσα άλλα;
Απορούν, όμως, για το “πως θα κρατικοποιηθεί η Τράπεζα της Ελλάδας”.
Το λιοντάρι το γνωρίζεις απ’ το νύχι του και το κουνάβι απ’ την κλανιά του.
Εξαιρούνται οι καλοπροαίρετοι, οι οποίοι υπάρχουν και είναι αρκετοί.
πηγή: Στον Τοίχο

Πότε θα πεθάνεις, ρε ;

του Κώστα Γιαννιώτη
 

 

Η είδηση δεν προέρχεται από την ‘’Κόλαση’’ της ‘’Θείας κωμωδίας’’ του Δάντη!

Είναι είδηση της καθημερινής πραγματικότητας της χώρας στην οποία ζούμε!

Ο ΕΟΠΥΥ, για να χορηγήσει φάρμακα σε καρκινοπαθείς, ζητούσε να προσκομίζεται βεβαίωση.... ‘’προσδόκιμου ζωής’’!

Βέβαια κάποιοι θα μου πουν ότι μετά το σάλο που ξεσηκώθηκε, ο πρόεδρος του ΕΟΠΥΥ αναγκάστηκε να πάρει θέση και να δηλώσει ότι θα ‘’αναμορφωθεί’’ και θα ‘’αναδιατυπωθεί’’ η συγκεκριμένη γνωμάτευση!

Να μιλήσουμε ελληνικά ;
Να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους ;

Στην κόλαση που ζούμε, η πολιτική ασκείται από ‘’πολιτικούς’’ εντεταλμένους να εξαθλιώσουν – μέχρι εξόντωσης – τους ιθαγενείς του ευλογημένου .... οικοπέδου που λέγεται Ελλάδα.

Η επιτυχία του στόχου τους εξαρτάται κι από την ικανότητα να περνούν τα ..... ‘’αποφασίσαμεν’’ και ‘’διατάσσωμεν’’ με συγκεκαλυμμένες λέξεις και εκφράσεις που δεν θα διεγείρουν το πόπολο!

Π.χ. ο Κούλης και ο κάθε Βενιζέλος πλαταγίζουν σαν σημαία της πολιτικής τους την ανάγκη άμεσων ’’μεταρρυθμίσεων’’.

Αποφεύγουν να πουν τα πράγματα με το όνομά τους.

Ξορκίζουν κάθε ερμηνεία της λέξης, το πογκρόμ δηλ. των απολύσεων και την τελειωτική απορύθμιση κάθε νομοθεσίας που προστάτευε τον εργαζόμενο και την εξαφάνιση και του τελευταίου δικαιώματος, που τυχόν επέζησε από τη λαίλαπα μέσα στην οποία μας έριξαν.

Έτσι και τούτοι, οι Τσιπραίοι!
Έμαθαν γρήγορα τη γλώσσα της απάτης!

Ζητούν βεβαίωση..... ‘’προσδόκιμου ζωής’’ από καρκινοπαθείς, γιατί δε θέλουν να αποκαλύψουν την πραγματική και ευθεία ερώτηση που θα ήθελαν να απευθύνουν στον κάθε δεινοπαθούντα ασθενή συμπολίτη μας!

Προβάλλουν κρυμμένη κάτω από λόγιες εκφράσεις, την απανθρωπιά τις ερώτησης που έχουν κρυμμένη στο πίσω μέρους του βρομερού μυαλού τους!

Την ερώτηση που θα ήθελαν να κάνουν αλλά τους αποτρέπει ο ..... ‘’καθωσπρεπισμός’’ του ‘’ευρωπαϊκού ιδεώδους’’ τους.

Κοινά ρεμάλια, που θα ήθελαν να ρωτήσουν στα ίσια...... ‘’πόσο νομίζεις ότι θα ζήσεις ακόμα, ρε! Αφού σύντομα θα πεθάνεις, τι το θέλεις το φάρμακο και φορτώνεις με έξοδα το κράτος που πρέπει να βρει και να πληρώσει τους εταίρους μας δανειστές;’’ !

Η φρίκη, η απανθρωπιά και ο κανιβαλισμός κρυμμένη κάτω από γραβάτες, ύφος και λόγιες εκφράσεις!

Γιατί πρέπει να πληρωθούν οι ....’’εταίροι’’ και οι .... ‘’πιστωτές’’, που πληρώθηκαν πέντε φορές τα ‘’δάνειά’’ τους και οι εκπρόσωποί τους που πληρώνονται με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ το χρόνο για τις υπηρεσίες τους! Από το δικό μας ΑΙΜΑ!

Έτσι όπως έμαθαν και τα ντόπια τσιράκια τους (βλ. στελέχη ΑΔΜΗΕ) που υπέγραψαν το.... βόλεμά τους με 20.000 το μήνα και 200.000 χιλιάδες ευρώ, αναδρομικά!!

Κτήνη, με ανθρώπινη μορφή και φωνή!

Αλλά...
Δεν είναι τίποτε καινούριο και περίεργο!

Είναι ένας... ‘’όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος’’, όπως μας τον υποσχέθηκε και παρουσίασε ο μέγας ‘’εθνάρχης’’ Κ. Καραμανλής!

Ο παράδεισος της Ε. Ε. !

Που αποδείχτηκε η ‘’Κόλαση του Δάντη’’ !

Eνας γνήσιος Εθνοπατέρας

του Γιάννη Αθανασιάδη

  

   

Μπαίνεις με 3% στο κοινοβούλιο μιλώντας για ανατροπή, επανάσταση, προδότες, Δημοκρατία, λαϊκή κυριαρχία, κλπ κλπ κλπ.

Σε καλωσορίζουν πιστώνοντας κάτι εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ στο κόμμα σου, και κάτι χιλιάδες ευρώ. στον ειδικό προσωπικό λογαριασμό που υποχρεωτικά έχεις ανοίξει.

Προβληματίζεσαι ... "Μα εγώ είμαι επαναστάτης... Εγώ θέλω να ανατρέψω το σύστημα... Πως μπορώ να δεχθώ την συμμετοχή μου σε αυτό το σάπιο αλισβερίσι"?

Μετά λες ... "Ε. Και τι να κάνω να τους τα χαρίσω? ... Άλλωστε με το 3% ακόμα δεν ήρθε η ώρα... Μέχρι εκείνη την ώρα θα τα παίρνω και θα χρησιμοποιώ τα χρήματα του λαού για καλό σκοπο ..."

Μετά σε καλούν στις διάφορες επιτροπές ... Να τους χαρίσεις τα επιδόματα? Άλλωστε αγωνίζεσαι για την αλήθεια.

Την αυτοκινητάρα που σου έδωσαν? Τα έξοδα κίνησης? Τα τσάμπα διόδια?

Τον εξοπλισμό του γραφείου σου? Τα παιδιά και τα ανίψια σου άντε και κάνα δυο συντρόφους που βόλεψες στα γραφεία σου?

Τι θα γίνουν αυτοί?

Άλλωστε τώρα που γνωριστήκατε με τους άλλους βουλευτές στο καφενείο της Βουλής, σου λένε ότι τα λες πολύ ωραία αλλά δεν ειναι ώριμος ο λαός. Άδικο έχουν?

Άσε που και η αξιωματική αντιπολίτευση σου κλείνει το μάτι.

Στο κόμμα η βάση αμφισβητεί γκρινιάζει. Αύριο μεθαύριο μπορεί να σε καρατομήσουν. Θα τους αφήσεις τους αδαείς, μαλάκες και αχάριστους να σε μηδενίσουν? 

Τι ξέρουν αυτοί!

Εσύ είσαι Βουλευτής τώρα! Δεν θα τρέχεις σαν τον γύφτο να πλακώνεσαι με τα ματ και να μοιράζεις φυλλάδια και να ακούς τον κάθε πικραμένο να σου λέει τις παπαριές του. Έχουμε και ένα πρεστίζ μη το γαμήσουμε τελείως.

Όχι φίλε μου!

Τις μαλακίες για επαναστασεις και ανατροπές τις λες πλέον επειδη θέλουν να τις ακούν οι ψηφοφόροι σου. Άλλωστε μέχρι εκείνη την ημέρα θα έχεις λύσει το πρόβλημα σου και θα το παίζεις και πρωτοπορία.

Εσύ είσαι πλέον υπεύθυνος κοινοβουλευτικός άνδρας. Ένας γνήσιος Εθνοπατέρας!

Venceremos!

Η απώθηση της πραγματικότητας για να μην παλέψεις.

του Αλέξη Ξιφαρά
 

«Στη παρούσα φάση διαπιστώνω ότι η επιθυμία μου να είμαι καλά πληροφορημένος βρίσκεται σε κόντρα με την επιθυμία μου να παραμείνω ψυχικά υγιής».

 

Πόσο δίκιο έχει το σκιτσάκι… Πόσες φορές δεν έχουμε νιώσει ακριβώς αυτό… Όλοι το νιώθουμε. Μέχρι και ο τελευταίος Έλληνας έχει έρθει αντιμέτωπος μ’ αυτό το δίλημμα.

Οι περισσότεροι προτιμούν να στρουθοκαμηλίσουν. Σε κάποιους αυτή η φυγή από την πραγματικότητα παίρνει την μορφή του «παραμυθιού» που όλοι ξέρουμε ότι δεν ευσταθεί, αλλά κανένας δεν το παραδέχεται γιατί τότε θα έρθει αντιμέτωπος με την αλήθεια. 

Το παραμύθι αυτό στην Ελλάδα είναι η περίφημη πια ανάπτυξη !! Που όλο έρχεται, αλλά σαν τον Αη Βασίλη δεν την βλέπουμε ποτέ. Διάφορες ωραίες ιστοριούλες φτιάχνονται με κορμό αυτό το όμορφο παραμυθάκι. 

Μια ιστοριούλα, προσφιλέστατη στους συμπολίτες μας και στους πολιτικούς μας, είναι αυτή της «ποσοτικής χαλάρωσης». 

Αν, λένε οι παραμυθάδες, η Ελλάδα υλοποιήσει τα μέτρα (του 4ου, του 5ου, του 6ου, του 150ου μνημονίου), τότε θα μπει και αυτή στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης και τότε θα έρθει η ανάπτυξη !! 

Τι και αν αυτό το πρόγραμμα όπου εφαρμόστηκε, στην Ιαπωνία τη δεκαετία του 2000, στις ΗΠΑ από την έναρξη της κρίσης του 2007-8 μέχρι το 2014, στην ΕΕ τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, απέτυχε παταγωδώς !! Είναι λάθος να ελέγχεις λογικά και με στοιχεία ένα παραμύθι. Το παραμύθι βρίσκεται στη σφαίρα της πίστης και όχι της επιστήμης. Το παραμύθι έρχεται να ανακουφίσει και να καθησυχάσει και όχι να εξηγήσει.

Άλλη ιστοριούλα είναι αυτή των «διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων». 

Η Ελλάδα, λένε οι Μινχάουζεν της πολιτικής, απαιτεί «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» για να έρθει η ανάπτυξη. Κανείς δεν ξέρει πραγματικά τι είναι αυτές οι μεταρρυθμίσεις. Είναι μια έννοια τόσο αφηρημένη που μπορεί να χωρέσει τα πάντα. Το μόνο που ξέρουμε, εμείς που ακούμε τους Αισώπους της ελληνικής πολιτικής, είναι ότι όταν θα εφαρμοστούν αυτές οι «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις», τότε (και μόνο τότε) θα ανακάμψει η ελληνική οικονομία. Είναι κάτι σαν το κυνήγι για το Άγιο Δισκοπότηρο. Δεν έχει σημασία αν υπάρχει. Αν δεν το βρεις, τότε πέθανες από την σπάνια ασθένεια σου που τίποτα άλλο δεν την γιατρεύει. Μόνο ο Indiana Jones μας λείπει και την φτιάξαμε την ταινιάρα.

Κάποιοι άλλοι που κουκουλώνουν την πραγματικότητα για να μην την αντικρίσουν καταφεύγουν στην (πολύ βολική) θρησκευτική λύση του θαύματος. Λένε ένα «έχει ο Θεός» και συνεχίζουν να ζουν την μίζερη ζωή τους, «δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένοντας ίσως κάποιο θάμα», όπως λέει και ο Βάρναλης.

Άλλοι επιλέγουν την οδό της αποχαύνωσης. Κλείνονται σπίτι και αποβλακώνονται μπροστά από ένα playstation, που πλέον έχει και την επιλογή του Virtual Reality (VR), μπροστά στην τηλεόραση ή μπροστά στον υπολογιστή ποστάροντας γατάκια, σκυλάκια, γκόμενους και γκόμενες στο fb.

Ορισμένοι, νέοι κυρίως, έχουν και το «επιχείρημα» του εξωτερικού. Θα φύγουν στο εξωτερικό και θα βρουν τον επίγειο παράδεισο. Καμία αντίρρηση ότι σε πολλές χώρες του κόσμου οι απολαβές και ο τρόπος ζωής είναι καλύτερος από την Ελλάδα των μνημονίων. Αλλά όποιος νομίζει ότι η κρίση είναι ελληνική και όχι παγκόσμια, τότε φεύγοντας από την χώρα του θα έρθει αντιμέτωπος με μια πολύ δυσάρεστη έκπληξη. Μπορεί όχι άμεσα, αλλά σίγουρα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Μην ξεχνάμε ότι η παγκόσμια κρίση δεν έχει ξεπεραστεί. Συνεπώς, παραμένοντας μέσα στο πλαίσιο του συστήματος, δεν έχει τελειώσει ούτε η λιτότητα, ούτε η επίθεση στα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα, σε καμία χώρα του κόσμου…Δείτε τη Nestle στο Λονδίνο, τη Deloitte στο Τορόντο, κοκ, οι οποίες σκοπίμως προσλαμβάνουν περισσότερους υπαλλήλους από τα εξοπλισμένα γραφεία της εταιρείας, ώστε να εντατικοποιήσουν την εργασία. Για τόλμησε να κάνεις διάλειμμα ή να πας τουαλέτα όταν ο συνάδελφος σου περιμένει να κάτσει στη θέση σου για να κάνει τη δουλειά του...(στοιχεία από το εξαιρετικό άρθρο του Λεωνίδα Βατικιώτη με τίτλο "«Ζεστά γραφεία»: οι μουσικές καρέκλες του ανθρωποφαγικού καπιταλισμού!").

Τέλος είναι και αυτοί που επιλέγουν να αγαπήσουν τον βιαστή τους. Ξέρετε. Είναι αυτοί που σου λένε ότι είναι καλύτερο να έρθουν οι Γερμανοί να μας οργανώσουν γιατί εμείς οι Έλληνες είμαστε χιμαδιό και εκ φύσεως ανίκανοι να αυτοκυβερνηθούμε. Εξάλλου οι «ξένοι» τα λεφτά τους θέλουν, όχι να μας τιμωρήσουν. Είναι οι ίδιοι που σου λένε ότι τα αφεντικά καλά κάνουν και έχουν επιβάλει έναν εργασιακό μεσαίωνα, γιατί στην τελική δικές τους είναι οι επιχειρήσεις και ότι θέλουν τις κάνουν. Αν θες μην δουλεύεις !! Ορίστε μας !! Και στο καπάκι σου λένε να απολυθούν όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι γιατί είναι αργόσχολοι και αντιπαραγωγικοί και δεν «πρόκειται να τους πληρώνω εγώ αυτούς τους αργόμισθους».

Οι παραπάνω ομάδες προφανώς και δεν είναι σαφώς οριοθετημένες, καθότι πολλοί συμπολίτες μας ανήκουν σε περισσότερες από μία. Εν πολλοίς αλληλοσυμπληρώνονται και τελικά εκφράζουν το ίδιο πράγμα: Μία έντονη επιθυμία απώθησης της πραγματικότητας. Γιατί αν δεις την πραγματικότητα κατάματα, τότε θα αναγκαστείς να παλέψεις, και αυτό είναι κάτι που η πλειοψηφία δεν έχει μάθει να κάνει. Αντιδρά σπασμωδικά, κατά τόπους, αναθέτει ευθύνες (και εξουσίες), προδίδεται και μετά παραδίδεται. Κάποιο λίγοι μάχονται, αλλά προφανώς και αυτό δεν αρκεί.

Ποιοι μάχονται; Ξέρετε ποιοι. Οι γνωστοί «γραφικοί», κατά τα λεγόμενα των «νοικοκυραίων», που δεν λέμε να το βουλώσουμε και να συμβιβαστούμε με την κόλαση των μνημονίων και της ΕΕ, των θαλασσών που γέμισαν με άψυχα παιδικά σωματάκια, των Τράμπ και Κλίντον, των αέναων πολέμων των ΗΠΑ απέναντι στην ανθρωπότητα, της κρίσης που έχει πια γίνει κανονικότητα…

Σ’ αυτούς τους τελευταίους, στους ανθρώπους που δεν έγιναν «ρινόκεροι» (Ιονέσκο) και αντ’ αυτού επέλεξαν τον δύσκολο δρόμο του αγώνα, θυμίζω τις παρακάτω υπέροχες φράσεις του Βέμπερ και του Μαρξ.

«Και ακόμη εκείνοι, που δεν είναι, ούτε ηγέτες, ούτε ήρωες, πρέπει να οπλισθούν με τέτοια ψυχική στερεότητα, που ν’ αψηφούν ακόμη και το θρυμμάτισμα όλων των ελπίδων τους. Χωρίς αυτή την ψυχική στερεότητα δε θα μπορούν να κατορθώσουν ούτε αυτό που είναι σήμερα δυνατό. Μόνο εκείνος “προορίζεται” για την πολιτική, που είναι σίγουρος ότι δεν θα απογοητευθεί… Μόνον όποιος αντιμετωπίζοντας ολ’ αυτά, μπορεί να πει: “παρ’ όλ’ αυτά”, “προορίζεται” για την πολιτική» (Max Weber. «Η Πολιτική ως επάγγελμα». Εκδόσεις Παπαζήσης, 1987. Σελίδα 168. )

«…αν παρ’ όλα αυτά δεν απελπίζομαι αυτό οφείλεται στο ότι ακριβώς αυτή η απελπιστική κατάσταση με γεμίζει με ελπίδα» (Καρλ Μαρξ, επιστολή προς τον Arnold Ruge το Μάη του 1843)