Του Γιώργου Χαραλαμπίδη
Είμαστε σε πόλεμο !
Είναι ένας πόλεμος που διαρκεί χιλιάδες χρόνια τώρα.
Είναι ένας πόλεμος που τα πεδία των μαχών, είναι μέσα στο μυαλό κάθε ανθρώπου, αλλά και έξω, σε τοπικό, σε κοινωνικό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο.
Οι αντιμαχόμενες παρατάξεις είναι δύο.
Η Εξουσία και ο Λόγος.
Δεν υπάρχει ενδιάμεσος χώρος στην σύγκρουση αυτή. Η ουδετερότητα είναι ανέφικτη. Και άνευ νοήματος!
Ατομικά, αυτό που μας εντάσσει σε έναν από τους δύο χώρους, είναι το είδος της συμπεριφοράς που ανάγουμε σε κανόνα ζωής.
Αν η βία, η υποκρισία και η απάτη, η αδιαφορία, ή μίγμα αυτών, είναι οι συμπεριφορές που χαρακτηρίζουν την επαφή μας με τον εσωτερικό μας εαυτό, αλλά και με τους άλλους γύρω, τότε το στρατόπεδο της εξουσίας έχει μια θέση για μας.
Αν όχι, τότε βαδίζουμε στα δύσκολα μονοπάτια του Λόγου.
Κοινωνικά, ισχύουν οι ίδιες προϋποθέσεις.
Η εξουσία θέλει να επιβάλλει και να επιβάλλεται! Και της αρέσει! Από ένα σημείο και μετά, όταν η συνείδηση ατονεί, τα άτομα που βρίσκονται στο χώρο της εξουσίας, είναι σαν ναρκοεξαρτώμενα. Θέλουν τη δόση τους! Απεχθάνονται τον στοχασμό και θέλουν να έχουν σκλάβους να τους υπηρετούν! Ή είναι άτομα εθισμένα στο να σκύβουν το κεφάλι!
Ο Λόγος είναι το αντίθετο! Θέλει να τον επιλέξεις! Και να τον επιλέγεις κάθε στιγμή! Και να προχωράτε Μαζί! Και να μην τον προδίδεις στην εξουσία!
Ο χώρος της Εξουσίας, είναι μια πυραμιδοειδής κοινωνική κατασκευή. Στην κορυφή βρίσκεται αυτός ή αυτό που θέλει να βλέπει και να ελέγχει τα πάντα. Ο παντόπτης οφθαλμός. Ο Big Brother. Αυτό που θέλει να πάρει τη θέση της συνείδησης, στη συνείδηση σου.
Την κορυφή της εξουσίας, την στηρίζουν τα κάτω στρώματα της λεγόμενης Ιεραρχίας:
Κόμματα, Πολιτικοί, Στρατός, Εκκλησία, Δικαστήρια, Μ.Μ.Ε., Τράπεζες, Σχολεία, Εργολάβοι, Έμποροι, Βιομήχανοι, Μάνατζερς, Γκόλτεν μπόις εντ γκερλς, Εφοπλιστές, Γαιοκτήμονες, Συμβολαιογράφοι, Τελώνες και Φαρισαίοι!..
Κι όλο αυτό το οικοδόμημα στηρίζεται πάνω σε μια πολυπληθή βάση σκλάβων. Όπως είναι φανερό, οι επάνω είναι αναγκασμένοι να κρατούν όσο το δυνατόν πιο αλυσοδεμένους τους κάτω, αφού πάνω τους στηρίζονται, κι αν κάνουν πως μετακινούνται, τότε θα καταρρεύσει η πυραμίδα.
Ο Λόγος δεν έχει ιεραρχίες. Σκορπίζεται ανάμεσα στους ανθρώπους και προσπαθεί να βρει γόνιμα μυαλά για να ριζώσει, φαντασία για να βλαστήσει, μνήμες για να διατηρηθεί, γλώσσες για να μεταδοθεί. Σε δέχεται αν τον δεχτείς, σε απορρίπτει αν τον απορρίψεις!.. Στον Λόγο, πάμε μαζί! Δεν υπάρχει λόγος να είναι κάποιος αρχηγός, αφού αρχηγός είναι ο Λόγος.
Λόγος είναι, να έχεις συναίσθημα.
Όταν μάθεις ότι ο γείτονας σου έμεινε άνεργος, νιώθεις την αγωνία του, φροντίζεις να μην τον αφήνεις μόνο στην απελπισία του και μοιράζεσαι μαζί του το φαγητό σου, τότε ναι, έχεις συναίσθημα.
Όταν ακούς ότι η πατρίδα σου κινδυνεύει κι εσύ συνεχίζεις να μετράς την είσπραξη της ημέρας, ή λες, τώρα δεν μπορώ πάω διακοπές, τότε δεν έχεις συναίσθημα.
Λόγος είναι, να έχεις λογική.
Όταν σου λένε χρωστάς τους μισθούς πέντε χρόνων και δεν ρωτάς, «γιατί;», δεν έχεις λογική.
Όταν αυτοί που σε καταχρέωσαν και απειλούν να σου πάρουν τα πάντα, κατεβαίνουν στις εκλογές και τους ξαναψηφίζεις, τότε δεν έχεις λογική.
Όταν ακούς να ξεπουλιέται η πατρίδα σου και δεν σκέφτεσαι τι θ’ απογίνουν τα παιδιά σου χωρίς πατρίδα, τότε δεν έχεις λογική. Λογική έχεις, όταν οργανώνεσαι με τους συνανθρώπους σου ώστε να αντιμετωπίσεις μια επίθεση στην οποία είναι αδύνατον να ανταπεξέλθεις μόνος.
Λόγος είναι, να έχεις συνείδηση.
Όταν ακούς ότι έχει καταρρεύσει το σύστημα υγείας της Ελλάδας, ότι η φτώχεια χτυπά καθημερινά εκατοντάδες πόρτες και αγωνίζεσαι ώστε ν’ αποκατασταθεί η ζημιά, προς όφελος και των άλλων αλλά και το δικό σου, αφού αντιλαμβάνεσαι ότι οι αρρώστιες και η φτώχεια είναι μεταδοτικές, τότε ναι έχεις συνείδηση.
Όταν ακούς ότι οι Κινέζοι υποχρεώνονται να εργάζονται δεκατέσσερις ώρες την ημέρα, με μισθό το ένα πέμπτο του δικού σου και σκέφτεσαι, «καλά που η Κίνα είναι μακριά κι εγώ δεν είμαι Κινέζος!», τότε δεν έχεις συνείδηση.
Όταν η εξουσία σου λέει, ότι η Γη της ανήκει, ότι εσύ είσαι ενοικιαστής της, και της χρωστάς το ενοίκιο, κι εσύ κοιτάς με το στόμα ανοιχτό και με βλέμμα απλανές, τότε δεν έχεις συνείδηση.
Αλλά Λόγος δεν είναι να έχεις κάποιο από τα παραπάνω. Λόγος είναι να τα έχεις όλα, στο μέγιστο βαθμό, στην καλύτερη ποιότητα και σε αρμονική συνύπαρξη. Μπορείς να ισχυριστείς ότι γεννήθηκες χωρίς την ικανότητα να νιώθεις συναισθήματα; χωρίς την δυνατότητα να σκέπτεσαι; χωρίς συνείδηση;
Πότε τα έχασες; Ποιος σου τα πήρε; Το σπουδαιότερο: Μπορείς να τα ξαναβρείς;
Αν ναι έλα πίσω, στο σπίτι σου, το Λόγο. Στο σπίτι που μπορείς να νιώσεις, να γνωρίσεις, να μάθεις, να βρεις αγάπη!
Αν όχι κάτσε με την εξουσία. Οι αλυσίδες δεν ενοχλούν, αυτόν που δεν κινείται!
Η εξουσία δεν θέλει να έχεις συναισθήματα, εκτός του φόβου της εξουσίας.
Η εξουσία δεν θέλει να έχεις λογική. Θέλει να υπακούς χωρίς αντιρρήσεις.
Η εξουσία δεν θέλει να έχεις δική σου συνείδηση. Θέλει να είναι αυτή, η συνείδηση σου.
Μοιραία στα πάνω πατώματα της πυραμίδας της εξουσίας, ακούγονται γλέντια και μουσικές. Στην περιοχή γύρω από τη βάση της, στεναγμοί απόγνωσης και βογκητά πόνου. Αυτό που κρατάει την βάση της πυραμίδας της εξουσίας, είναι ο φόβος, η συνήθεια, η προσμονή ότι κάποιος από πάνω θα πέσει και θα βρεις την ευκαιρία να αρπάξεις τη θέση του.
Η εξουσία, φρόντισε να σου κλείσει τα αυτιά και τα μάτια. Τα αντικατέστησε με την τηλεόραση. Έτσι βλέπεις και ακούς μόνον ότι αυτή θέλει.
Η εξουσία, σου καθορίζει, πώς να ζεις, πώς να διασκεδάζεις, πώς να δουλεύεις, πώς να καταναλώνεις, πώς να είσαι σκλάβος της!
Η εξουσία, σε διδάσκει πώς να ξοδεύεις το χρόνο σου ανταγωνιζόμενος με τους συνανθρώπους σου, αντί να συμβιώνεις μ’ αυτούς, ίσος προς ίσον, με δικαιοσύνη και αλληλεγγύη.
Η εξουσία, τελειοποιεί και πληθαίνει, τα ναρκωτικά για να σε αποχαυνώνει, τα όπλα γιατί σε φοβάται.
Η εξουσία, σου βρήκε και θεό. Τον λένε Χρήμα! Γι αυτόν ζεις, γι αυτόν παιδεύεσαι, αυτόν ονειρεύεσαι, γι αυτόν πεθαίνεις!
Μόνο που τον θεό σου τον κατασκευάζει και τον ελέγχει αυτή!
Τελευταία φημολογείται ότι η πυραμίδα της εξουσίας, βρήκε έναν καινούργιο τρόπο για να ελέγχει τη βάση της, για να αποφύγει την πιθανότητα να ταρακουνηθεί και να καταρρεύσει. Το μικροτσίπ! Θα υποχρεωθούν όλοι, λέει, να εμφυτεύσουν ένα τέτοιο πραγματάκι μέσα τους, αυτό θα είναι η ταυτότητα τους, ο λογαριασμός μισθοδοσίας τους, το στίγμα τους ανά πάσα στιγμή, η ζωή και ο θάνατος.
Θα μου πεις και τι έγινε, μήπως τώρα δεν μας ελέγχει;
Θα σου απαντήσω: Αϊ στην εξουσία! Μην γυρίσεις όμως να μου πεις, ότι δεν ήξερες, ότι ξεγελάστηκες…
Προσπάθησα να σου πω με λίγα λόγια σε τι είδους πόλεμο είμαστε.
Μην σου περάσει από το μυαλό ότι δεν θα πάρεις μέρος. Μη σου περάσει από το μυαλό, ότι μπορείς ν’ αντιμετωπίσεις την εξουσία με τα δικά της μέσα. Άλλο που δεν θέλει! Κι αν σκέφτεσαι ν’ αδιαφορήσεις για το λόγο που σου μεταφέρω, στοχάσου: Υπάρχει περίπτωση να σε ξεχάσει η εξουσία; Καθημερινά σου στέλνει τους λογαριασμούς της! Και τους πληρώνεις! Κι ύστερα μυξοκλαίς, «ότι δεν φτάνουν!». Κι όταν θα σε καλέσει να κάνεις το «καθήκον» σου, δηλαδή να πεθάνεις σ’ ένα στημένο πόλεμο, για να μην σου δώσει ότι σου έταξε και σου οφείλει, θα πας, και θα λες: «Μα δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς!».
Μην είσαι υποκριτής! Μπορείς να αντιδράσεις. Σκέψου το χρέος σου στον άνθρωπο που έχεις μέσα σου! Σκέψου το χρέος σου στα παιδιά σου, στην οικογένεια σου, στην πατρίδα σου, στην ιστορία σου και τους προγόνους σου, στην Γη που χαρίστηκε σ’ όλους μας χωρίς ανταλλάγματα! Ψάξε να βρεις τον Λόγο! Πού; Είναι παντού ολόγυρα! Μόνο που η εξουσία σε έχει κάνει να μην τον βλέπεις! Να μην τον ακούς! Αν προσπαθήσεις λίγο, συναισθανόμενος, σκεπτόμενος και με συνείδηση, χωρίς να βιάζεσαι, χωρίς να λες δεν έχω χρόνο (γιατί άραγε; τον έταξες στην εξουσία;), θα τον βρεις!
Από πότε έχεις να διαβάσεις ένα βιβλίο; Από πότε έχεις να περιηγηθείς στο ίντερνετ σε μια ιστοσελίδα με αξιόλογο περιεχόμενο; Από πότε έχεις να διαβάσεις ένα κείμενο σαν αυτό; Από πότε έχεις ν’ ακούσεις μια διάλεξη; Πόσο καιρό έχεις να βρεθείς με ανθρώπους που μιλούν σκεπτόμενοι, που δεν φλυαρούν; Είναι φυσιολογικό να μην είναι στην καθημερινότητά σου τέτοιες δραστηριότητες; Και ναι! Είναι πιο κουραστικές από το τηλεκοντρόλ!..
Αν αποφασίσεις ότι είσαι με τον Λόγο, μην ακούς ότι θα πάρει χρόνο η προετοιμασία! Δεν ξέρουν τι λένε!
Αν αποφασίσεις να ξυπνάς τρεις συνανθρώπους σου την εβδομάδα, και καθένας απ’ αυτούς άλλους τρεις, σε δέκα βδομάδες θα είμαστε πάνω από τριάντα χιλιάδες, σε είκοσι, πάνω από δύο δισεκατομμύρια! Ξυπνητοί!
Πώς; Μα λέγοντας την αλήθεια! Ότι είμαστε σε πόλεμο! Και στον πόλεμο, πολεμάς για τη ζωή ή πεθαίνεις!.. Ξύπνα!
Για να νικήσουμε την εξουσία, το μόνο που θα χρειαστεί, είναι να μην κάνουμε τίποτε. Τίποτε που να τροφοδοτεί τις μηχανές της, πολεμικές και άλλες. Γιατί η εξουσία, την δική μας ενέργεια στρέφει εναντίον μας! Απλά θα της δείξουμε ότι την αποστρεφόμαστε! Θα γίνουμε ο καθρέφτης που θα καθρεφτίζεται το φριχτό της πρόσωπο! Και θα πετρώσει!
Θα χρειαστεί όμως να τροφοδοτήσουμε και να φροντίσουμε τον Λόγο, την Αλήθεια, τον Συνάνθρωπο.
Θα χρειαστεί να αποδείξουμε ότι είμαστε Άνθρωποι!
Ή ότι δεν είμαστε!
