Του Τσοπάνη από τα Τζουμέρκα.
Ιδού λοιπόν κι ένας ακόμη δείκτης που παλιότερα σπάνια αναφέρονταν για τη χώρα μας και για τις αναπτυγμένες χώρες, δεδομένου ότι αποτελούσε αντικείμενο έρευνας για τις
υπανάπτυκτες χώρες : της παιδικής φτώχειας, που έφτασε να παρουσιάζει αύξηση 17% από το 2011
Αντίθετα στη Γερμανία ο δείκτης παρουσιάζει μείωση για το ίδιο χρονικό διάστημα (Handelsblatt vom 29 Oktober 2014 &Süddeutsche Zeitung vom 29 Oktober 2014) .
Ο υπολογισμός του δείκτη γίνεται με βάση το ποσοστό των μικτών κοινωνικών παροχών που πρέπει να είναι 50% σε σχέση με το μέσο εισόδημα.
(Süddeutsche Zeitung vom 29 Oktober 2014)
Όπως παρατηρούμε η Ελλάδα βρίσκεται στη χειρότερη μοίρα.
Στον ενσωματωμένο μικρότερο πίνακα με τις χώρες υπάρχει μια διαβάθμιση (κάθετη στήλη), που αναλύεται ως εξής :
Χώρες στις οποίες ο δείκτης παρουσιάζει υπερβολικά απότομη άνοδο (έντονο μαύρο)
Χώρες στις οποίες ο δείκτης παραμένει σταθερός (γκρι χρώμα)
Χώρες στις οποίες ο δείκτης παρουσιάζει πτώση (αχνό γκρι χρώμα)
Στις συμβολικές απεικονίσεις αναγράφεται το ποσοστό των νέων ανάλογα με τη κατηγορία των επιπτώσεων από τη επιδεινούμενη φτώχεια :
21, 3% ένας από τους γονείς είναι άνεργος
5,4 % χωρίς μέσα διατροφής
27,9 % χωρίς διακοπές
10,5 % χωρίς δίδακτρα
3, 0 % αλλαγή σχολείου
8,2 % αλλαγή τόπου διαμονής
27,3 % ένταση στις ενδοοικογενειακές σχέσεις
Την ίδια ώρα ενώ οι δαπάνες των ταμείων περιορίζονται με συνέπεια να υποβαθμίζεται δραματικά η περίθαλψη.
Στη Γερμανία οι αντίστοιχες δαπάνες επιβαρύνονται σημαντικά.
Είναι φανερό ότι τα πειράματα και οι αυτοσχεδιασμοί των χαρτογιακάδων του (Τ.Χ.Π.Δ.Ν.Τ.Π.Τ.)* ισχύουν για όλους τους άλλους εκτός από τις χώρες τους, οι οποίες μέχρι στιγμής διαφεύγουν από τη φιλελευθερίστικη μανία τους, φυσικά μόνο προς στιγμή και όχι για πολύ.
Οι ανισότητες στην Ευρώπη των λαών δεν σταματούν εδώ.
Τα προγράμματα που εφαρμόζουν οι γίγαντες της οικονομικής σκέψης δεν έχουν μόνο σαν αποτέλεσμα να βυθίζουν τη χώρα μας στη φτώχεια και την ανεργία, αλλά να λύνουν τα δικά τους προβλήματα απασχόλησης, έστω και με φτηνά μεροκάματα, που ο μέσος Έλληνας δεν τα βλέπει ούτε καν “ζωγραφιστά” στον ορίζοντα του Success story.
Ιδού λοιπόν κι ένας ακόμη δείκτης που παλιότερα σπάνια αναφέρονταν για τη χώρα μας και για τις αναπτυγμένες χώρες, δεδομένου ότι αποτελούσε αντικείμενο έρευνας για τις
υπανάπτυκτες χώρες : της παιδικής φτώχειας, που έφτασε να παρουσιάζει αύξηση 17% από το 2011
Αντίθετα στη Γερμανία ο δείκτης παρουσιάζει μείωση για το ίδιο χρονικό διάστημα (Handelsblatt vom 29 Oktober 2014 &Süddeutsche Zeitung vom 29 Oktober 2014) .
Ο υπολογισμός του δείκτη γίνεται με βάση το ποσοστό των μικτών κοινωνικών παροχών που πρέπει να είναι 50% σε σχέση με το μέσο εισόδημα.
Όπως παρατηρούμε η Ελλάδα βρίσκεται στη χειρότερη μοίρα.
Στον ενσωματωμένο μικρότερο πίνακα με τις χώρες υπάρχει μια διαβάθμιση (κάθετη στήλη), που αναλύεται ως εξής :
Χώρες στις οποίες ο δείκτης παρουσιάζει υπερβολικά απότομη άνοδο (έντονο μαύρο)
Χώρες στις οποίες ο δείκτης παραμένει σταθερός (γκρι χρώμα)
Χώρες στις οποίες ο δείκτης παρουσιάζει πτώση (αχνό γκρι χρώμα)
Στις συμβολικές απεικονίσεις αναγράφεται το ποσοστό των νέων ανάλογα με τη κατηγορία των επιπτώσεων από τη επιδεινούμενη φτώχεια :
21, 3% ένας από τους γονείς είναι άνεργος
5,4 % χωρίς μέσα διατροφής
27,9 % χωρίς διακοπές
10,5 % χωρίς δίδακτρα
3, 0 % αλλαγή σχολείου
8,2 % αλλαγή τόπου διαμονής
27,3 % ένταση στις ενδοοικογενειακές σχέσεις
Την ίδια ώρα ενώ οι δαπάνες των ταμείων περιορίζονται με συνέπεια να υποβαθμίζεται δραματικά η περίθαλψη.
Στη Γερμανία οι αντίστοιχες δαπάνες επιβαρύνονται σημαντικά.
Οι ανισότητες στην Ευρώπη των λαών δεν σταματούν εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου