Η ΕΥΡΩΠΗ ΑΛΛΑΖΕΙ (του τσοπάνη απ' τα Τζουμέρκα)

Ομολογώ ότι έκανα λάθος στις εκτιμήσεις μου σχετικά με τις εξελίξεις στην ΕΕ και κατ' επέκταση με τη πορεία της Ευρώπης.
Ώρες, ώρες απορώ με τον εαυτό μου και με αυτή τη βιασύνη που με διακατέχει και με παρασύρει σε λάθος εκτιμήσεις.
Άλλοτε πάλι με αυτή την επιμονή μου και με αυτές τις απαρχαιωμένες και σκουριασμένες αντιιμπεριαλιστικές και αντικαπιταλιστικές αντιλήψεις και εμμονές, που με εμποδίζουν να δω καλοπροαίρετα και με αισιοδοξία το μέλλον, αλλά και να νιώσω από τώρα αυτό το απαλό αεράκι της αλλαγής προτού γίνει ορμητικός άνεμος και σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά του.
“Η Ευρώπη αλλάζει”, όντως αλλάζει . Κι αυτό δεν είναι ευσεβής πόθος.
Συγκεκριμένα από τις 15 του Οκτώβρη θα έχουμε καινούργια Ευρωπαϊκή Επιτροπή, καινούργια “Κομισιόν”.  Καινούργια πρόσωπα σε παλιές θέσεις ή παλιοί γνώριμοι σε νέες θέσεις .





Όπως ο κύριος που απεικονίζεται στη φωτογραφία, που δεν είναι άλλος από τον Moscovici, που διετέλεσε υπουργός οικονομικών στη Γαλλία, και κατάφερε το γαλλικό θαύμα ή όπως θα μπορούσαμε να πούμε - αν και τραβηγμένα – το γαλλικό “success story”, όπως το διηγείται στην υποχρεωτική ακρόαση που πέρασε πριν την ανάληψη της νέας του θέσης.







Ο πίνακας αφορά το πρωτογενές έλλειμμα του προϋπολογισμού, ως πρωτογενές ισοζύγιο επί τοις  % του ΑΕΠ, που απεικονίζεται με κόκκινο, ενώ με μπλε απεικονίζεται η καμπύλη που αντιστοιχεί στη πορεία των επιχειρήσεων από έρευνα του INSE (Γαλλικό Ινστιτούτο στατιστικών και Οικονομικών μελετών). Οι γκρίζες κάθετες στήλες αντιστοιχούν στις περιόδους ύφεσης της γαλλικής οικονομίας. Δικαιολογημένα λοιπόν ο Moscovici έχει χαρακτηριστεί από το Spiegel, ως ο υπουργός των ελλειμμάτων.





Το γαλλικό θαύμα συνίσταται και σε άλλες επιδόσεις όπως :














την αύξηση του τραπεζικού χρέους,
















την αύξηση της ανεργίας (καθαρή διαφοροποίηση τη εργασίας με μπλε), σε σχέση με τη πορεία των επιχειρήσεων (κόκκινο),













την κατάρρευση της γαλλικής βιομηχανικής παραγωγής (κόκκινο), σε σχέση με τη πορεία των επιχειρήσεων (μπλε).















τη μείωση της κατανάλωσης (μπλε), σε σχέση με τη πορεία των επιχειρήσεων (κόκκινο),














και γενικότερα την ύφεση της γαλλικής οικονομίας διακύμανση του ΑΕΠ (κόκκινο) προβλέψεις (μπλε).


Κανείς δεν θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι ήταν ένα εγχείρημα εύκολο για τον Moscovici, παρ' όλα αυτά όμως εκείνος πέτυχε να απομακρύνει τη Γαλλία από την επικίνδυνη περιοχή των spreads, επιτυγχάνοντας κάτι το μοναδικό .







να γλυτώσει η Γαλλία από τα spreads (πράσινο) και οι Γάλλοι να πέσουν βαθιά στην ανεργία (κόκκινο).


Άλλοι στυλοβάτες της Κομισιόν θα είναι :
Ο Vladis Dombrovskis, που αναλαμβάνει το χαρτοφυλάκιο των νομισματικών υποθέσεων και του κοινωνικού διαλόγου, ο οποίος ως πρωθυπουργός της Λετονίας, προκειμένου να βάλει τη χώρα του πέρυσι τον Ιανουάριο στην ΕΕ, άσκησε μια πολιτική λιτότητας, η οποία είχε σαν αποτέλεσμα να χάσουν οι συμπολίτες του το 20% του ΑΕΠ μέσα σ' ένα χρόνο (2008—2009).
Ο Βρετανός Jonathan Hill ένας παλιός “λομπίστας” από το City του Λονδίνου, που πρόκειται να αναλάβει τον τομέα των κεφαλαιαγορών
Ο Carlos Moedas που έχωσε για τα καλά τη Πορτογαλία στην αγκαλιά της τρόικα και είναι παλιό στέλεχος της Goldman Sachs, που αναλαμβάνει τον τομέα της έρευνας.
Η Corina Cretu είναι το κουμάσι που προαλείφεται για τη θέση της νέας επιτρόπου για τη περιφερειακή πολιτική της ΕΕ. (βλέπε προηγούμενο σχόλιο : παλιά κουμάσια σε καινούργιες θέσεις)

Όλοι αυτοί θα πλαισιώσουν τον Jean Claude Junker, παλιά΄”καραβάνα”, που τον γνωρίσαμε καλά τα προηγούμενα χρόνια, με τη στάση του να εναρμονίζεται με τις επιθυμίες και να εφαρμόζει απόλυτα τις επιταγές των χρηματοπιστωτικών κύκλων, Αμερικής και Ευρώπης.Αγκομαχώντας, μόλις που εκλέχτηκε με ισχνή πλειοψηφία στη χώρα του το Λουξεμβούργο, έναν φορολογικό παράδεισο και γενικών εργασιών πλυντήριο, μέσα στη καρδιά της ίδιας της ΕΕ, που κατά τα άλλα ψάχνει για offshore και φορολογικούς παραδείσους.
Όλοι αυτοί είναι αποφασισμένοι να δώσουν τη μάχη για την “αλλαγή της ΕΕ”, και να την μετατρέψουν από μία Ευρώπη παραφορτωμένη με δανεικά και μια Ευρώπη της ύφεσης!
Σε μία Ευρώπη της ανάπτυξης, της κοινωνικής δικαιοσύνης, χωρίς οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες, όπου θα μοιράζεται διαφορετικά ο παραγόμενος πλούτος σύμφωνα με το πνεύμα του φιλελευθερισμού και μέσα στα πλαίσια της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.


Σε μία Ευρώπη των λαών και όχι των τραπεζών!!!

Βέβαια μη φανταστείτε ότι όλα αυτά έγιναν από μόνα τους .

Αναφορικά με το πρόγραμμα που ενέκρινε η ΕΚΤ για την ενίσχυση της ρευστότητας στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, ο κ. Τσίπρας εξέφρασε  στους συνομιλητές του την πεποίθηση ότι «τα νέα μέτρα είναι μεν σε θετική κατεύθυνση για την Ευρώπη, αλλά δεν είναι αρκετά, και ιδιαίτερα στην Ελλάδα δε θα μπορέσουν να λειτουργήσουν, εξαιτίας του
αποπληθωρισμού αλλά και της πολύ άσχημης κατάστασης στην οποία βρίσκονται οι ελληνικές τράπεζες, που δεν μπορούν να παρέχουν εγγυήσεις».
Και χωρίς προηγούμενη εμπειρία













Οπότε αν σκεφθεί κανείς ότι η ρευστότητα – Quantitative ease (ποσοτική χαλάρωση), όπως την έκανε κάμποσες φορές η Ομοσπονδιακή τράπεζα “είναι πολύ καλό πράγμα”.





















Αριστερά φαίνεται το ποσοστό “μόχλευσης” που χρησιμοποιούν κατά καιρούς, οι μεν για να κάνουν τις φούσκες και η FED (μπλε στήλη) για να τις ξεφουσκώνει ( ρευστότητα – Quantitative ease).







Σήμερα η FED, που πολλοί θεωρούν ότι η πολιτική της θα έπρεπε να αποτελεί πρότυπο για την ΕΚΤ, μετά την μαζική επέκταση του ισολογισμού της, στο όνομα της διατήρησης της “ειρήνης”, χρησιμοποιεί ποσοστό μόχλευσης, που υπερβαίνει κατά πολύ αυτό που ήταν αρκετό για να ακρωτηριάσει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα το 2008.

Περίεργα πράγματα, !















Ακόμη και για την “αλλαγή”, αφού αυτή “δεν γίνεται χωρίς το ΚΚΕ” !!

Εν τούτοις κανείς δεν μπορεί να ξέρει ποτέ τι μπορεί να συμβεί, αν σκεφθεί κανείς τις χιλιάδες άτομα που παρά τη μεγάλη βροχή, έδωσαν προχθές μπροστά στο κοινοβούλιο το αγωνιστικό τους παρών.

Τσοπάνης απ' τα Τζουμέρκα