Όταν ένας λαός έχει Εθνική κυριαρχία.

Του Τσοπάνη από τα Τζουμέρκα.*

Πολλοί είναι αυτοί που αναρωτιόνται πως θα μπορέσει άραγε ο επανεκλεγείς με συντριπτική  πλειοψηφία  μετά από δύο επιτυχείς θητείες, πρόεδρος της Βολιβίας Evo Morales να καταφέρει να βγάλει τη χώρα του από τα οικονομικά αδιέξοδα και ταυτόχρονα να την απαλλάξει από τις  ασφυκτικές εξαρτήσεις των “αγορών”, μέσα από την απάτη του δανεισμού και του δημόσιου χρέους, που λειτουργεί “αποτελεσματικά” χάρις στο σύμπλεγμα των διεθνών οργανισμών αλληλοβοήθειας (ΔΝΤ, Παγκόσμια τράπεζα) και του τραπεζοχρηματοπιστωτικού συστήματος (Τ.Χ.Π.Δ.Ν.Τ.Π.Τ.).
Την ώρα που οι διεθνείς γύπες περιμένουν στα κάγκελα με νύχια και με δόντια ακονισμένα, ο πρόεδρος βάζει μπροστά το σχέδιο αξιοποίησης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας του και  συγκεκριμένα την αξιοποίηση της ερήμου άλατος της γνωστής Salar de Uyuni

Όχι βέβαια με τον τρόπο που φαντάζεστε και που δείχνει η φωτογραφία δηλαδή αξιοποιώντας το αλάτι, αυτό άλλωστε κάνει κακό στον οργανισμό και μάλιστα στην υπέρταση !!!!
Η έρημος άλατος Salar de Uyuni που βρίσκεται στις Άνδεις σε υψόμετρο 3.650 μέτρων, κρύβει από  κάτω της και μάλιστα σε μερικά μόλις μέτρα, τα μεγαλύτερα αποθέματα λιθίου.
Δεν ξέρω αν ο Evo Morales, με αυτό τον τρόπο θα καταφέρει να ανταγωνιστεί το “success story” του Σαμαρά, πάντως αυτό που ξέρω είναι ότι το λίθιο, με διπλάσια πυκνότητα από το νερό, έχει
τεράστιες εφαρμογές στη βιομηχανία, (γυαλί, κεραμικά, λιπαντικά) κυρίως όμως στη παραγωγή  μπαταριών.
Και ενώ η χρήση των μπαταριών λιθίου παραμένει ακόμη προς το παρόν περιορισμένη στους  ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τα κινητά τηλέφωνα και άλλες ηλεκτρονικές συσκευές, η επικείμενη  εισβολή του ηλεκτρικού αυτοκινήτου θα έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση της ζήτησης του λιθίου.
Σύμφωνα με μελέτες από 30.000 τόνους που είναι σήμερα υπολογίζεται να αυξηθεί σε 50.000 τόνους μέχρι το 2020.
Όσον αφορά τα διαθέσιμα παγκόσμια αποθέματα αυτά υπολογίζονται σε 39 εκ. τόνους, τα περισσότερα από τα οποία βρίσκονται στη Βολιβία και στη Χιλή και είναι πολύ περισσότερα από εκείνα που υπάρχουν στη Κίνα, στην Αυστραλία και στις ΗΠΑ.
Η προοπτική αυτή της εκμετάλλευσης του λιθίου δεν θα αποτελούσε απλά και μόνο μια σοβαρή λύση στο πρόβλημα της ανάπτυξης της Βολιβίας, αλλά θα σηματοδοτούσε και το απαραίτητο πέρασμα στην οικολογική επανάσταση και ενδεχόμενα και τη σωτηρία του πλανήτη από τις καταστροφικές συνέπειες που έχουν για το παρόν και το μέλλον του οι μέχρι στιγμής τεχνολογίες που δεν σέβονται το περιβάλλον.

*Ο Τσοπάνης απ' τα Τζουμέρκα είναι φίλος του blog.