Του Αναστάσιου Κώνστα *
Προσωπικά δεν είμαι υπέρμαχος των κοινοβουλευτικών αντιδράσεων, ιδίως υπό το καθεστώς του βιασμού της λαϊκής βούλησης που επιβάλλει το νόθο, αντιδημοκρατικό κι επομένως αντισυνταγματικό εκλογικό σύστημα του μπόνους των 50 εδρών. Πρόκειται για τόσο σοβαρή νόθευση της λαϊκής βούλησης, ώστε να επηρεάζει τον τρόπο ανάδειξης (η λέξη “εκλογής” θα ήταν μέγιστο ατόπημα) του ενός έκτου του συνολικού αριθμού των βουλευτών.
Ωστόσο για όσους πιστεύουμε ότι η Συμφωνία των Πρεσπών δεν πρέπει να κυρωθεί, επειδή είναι καταστροφική για τα εθνικά μας συμφέροντα, απομένει πλέον μόνο ένας τρόπος αντίδρασης.
Δεδομένου ότι οι “πρόθυμοι” αρνούνται τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, η υποτιθέμενη αντιπολίτευση βολεύεται με την προοπτική να φορτωθεί η κυβέρνηση το σχετικό πολιτικό κόστος και ο νομικός κόσμος αποσιωπά ότι για τη σύμφωνη με το Σύνταγμα κύρωση της συμφωνίας απαιτείται πλειοψηφία δύο τρίτων του όλου αριθμού των βουλευτών λόγω καταφανούς εκχώρησης εθνικής κυριαρχίας, η μόνη λύση που συζητείται ευρέως είναι τι θα γινόταν σε περίπτωση παραίτησης των βουλευτών που ισχυρίζονται ότι διαφωνούν με τη συμφωνία.
Υπάρχει λοιπόν δυνατότητα κοινοβουλευτικού "ανταρτοπόλεμου" κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών;
Σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 53 του Συντάγματος διεξάγονται αναπληρωματικές εκλογές, όταν κενωθεί βουλευτική έδρα εντός του τελευταίου έτους της βουλευτικής περιόδου κι εφόσον οι κενές έδρες είναι περισσότερες από το ένα πέμπτο του όλου αριθμού των βουλευτών. Πλέον διανύουμε το τελευταίο έτος της βουλευτικής περιόδου.
Άρα η μαζική παραίτηση όλων των βουλευτών (και των επιλαχόντων αναπληρωτών τους) των κομμάτων της αντιπολίτευσης που ισχυρίζονται ότι δήθεν είναι κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών, συνιστά αποτελεσματικό μέσο παρακώλυσης της κύρωσης της συμφωνίας αυτής.
Η αναπληρωματική αυτή εκλογή δεν θα περιοριστεί μόνο σε συγκεκριμένες εκλογικές περιφέρειες, όπως είχε γίνει με την παραίτηση των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ μετά την έκπτωση Τσοβόλα στη Β' Αθηνών. Διότι - εάν επιλεγεί μία τέτοια λύση - θα παραιτηθούν και οι βουλευτές επικρατείας, οπότε λογικά θα χρειαστεί να προκηρυχθούν εκλογές σε όλη την επικράτεια. Το Σύνταγμα δεν διευκρινίζει τι θα γίνει σε μία τέτοια περίπτωση, οπότε κατ’ αναλογία των διατάξεων της παρ. 2 του άρθρου 53 θα χρειαστεί να προκηρυχθούν εκλογές σε ολόκληρη την επικράτεια.
Μία τέτοια εξέλιξη θα οδηγούσε σε ουσιαστική αδυναμία λειτουργίας της βουλής μέχρι τις εκλογές, ενώ, αν συνδυαστεί με παραίτηση του Προέδρου της Δημοκρατίας, τότε οι πολιτικές επιπτώσεις αυτής της πολιτικής και πολιτειακής ανωμαλίας θα μπορούσαν να καθυστερήσουν για επαρκές χρονικό διάστημα την κύρωση της συμφωνίας αυτής που προωθεί τα συμφέροντα ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, Γερμανίας και Σκοπίων, αλλά αγνοεί επιδεικτικά τα συμφέροντα της πατρίδας μας και ήδη υποθάλπει τον εκείθεν των βόρειων συνόρων μας αλυτρωτισμό.
Η συμφωνία αυτή δεν θέτει απλά σε κίνδυνο την ειρήνη στα Βαλκάνια. Ουσιαστικά ενισχύει την εκδήλωση αλυτρωτικών επιδιώξεων και εχθρότητας, αφού δίνει εμμέσως πλην σαφώς δικαίωμα στο γειτονικό κρατικό μόρφωμα να έχει λόγο ως προς το περιεχόμενο των σχολικών βιβλίων, τις εμπορικές επωνυμίες, τα εμπορικά σήματα και το πώς θα εκφράζονται δημοσίως εφεξής οι Μακεδόνες που δεν αναγνωρίζουν ως Μακεδόνες τους κατοίκους των Σκοπίων.
Με αυτά τα δεδομένα ο συνδυασμός παραίτησης όλων των βουλευτών και των επιλαχόντων αναπληρωτών τους, που υποτίθεται πως αντιτίθενται στην κύρωση της συμφωνίας, με την παραίτηση του ΠτΔ θα μπορούσε να ανακόψει την κατά τα φαινόμενα αναπόφευκτη κύρωση της συμφωνίας αυτής από μία νόθα λόγω του αντισυνταγματικού μπόνους των 50 εδρών βουλή και με κοινοβουλευτική πλειοψηφία κατώτερη από εκείνη που προβλέπεται από το Σύνταγμα.
Ευσεβείς πόθοι θα πουν πολλοί και δεν θα έχουν άδικο. Αφού, όμως, έχουν αποφασίσει να μην προσφύγουν σε δημοψήφισμα, όπως κάλλιστα θα μπορούσαν ενόψει της σπουδαιότητος του εθνικού αυτού ζητήματος, οι παραιτήσεις τους σύμφωνα με τα παραπάνω είναι ο μόνος τρόπος θεσμικής άμυνας που υπάρχει. Η πορεία μετά τις εκλογές δεν είναι ούτε ξεκάθαρη, ούτε ιδανική. Όμως σε περίπτωση αδυναμίας σχηματισμού κυβέρνησης μετά τις εκλογές, θα ακολουθήσουν δεύτερες εκλογές με σύστημα τύπου απλής αναλογικής, οπότε εκεί θα υπάρχουν κατά τι μεγαλύτερα περιθώρια έκφρασης της λαϊκής βούλησης.
Ας παραιτηθούν λοιπόν όλοι τώρα! Αν έχουν ίχνος συναίσθησης της ιστορικής τους ευθύνης, ας το κάνουν.
Διαφορετικά όλος ο Ελληνικός Λαός θα έχει μία ακόμα απόδειξη ότι έμπρακτα τον αγνοούν για μια καρέκλα.
* Ο Αναστάσιος Κων. Κώνστας είναι Δικηγόρος Αθηνών παρ’ Αρείω Πάγω
άλλως ένας απλός πολίτης...
πηγη: Δρόμος Ανοιχτός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου