του Μανώλη Κλαμπατσέα
Για την Γεωργία Αγγελογιαννοπούλου --Κλαμπατσέα
Είναι 93 πατημένα. Στο ταξίδι ζαλίζεται και κουράζεται αλλά δεν το βάζει κάτω.
Ήλθε από τη Καλαμάτα να ψηφίσει Ε.ΠΑ.Μ. Πάλι ανέβηκε τις σκάλες όπως με το ΟΧΙ.
Αποχή έκανε μόνο το 46 με απόφαση του ΕΑΜ.
Στη ζωή της δε ψήφιζε μόνο. Στο κεφάλι της υπάρχει στρογγυλή οπή από χιτικη ψαλιδιά. Την έσπασαν στο ξύλο την κούρεψαν αλλά δεν ήθελαν να σπαταλήσουν σφαίρα και της έμπηξαν το ψαλίδι στο κεφάλι.
Την άφησαν νύχτα στο βουνό να πεθάνει από αιμορραγία.
Άντεξε και σύρθηκε σε κοντινό μαντρί και σώθηκε με γιατροσόφια του τσοπάνη.
Από τα 16 οργανωμένη στο εργοστάσιο του Μαραγλοπουλου στη Πάτρα.
ΕΑΜ στη κατοχή ΔΣΕ και κυνηγητό στον εμφύλιο εξορία ΕΔΑ και νίκη το 58 μαύρες εκλογές
τρομοκρατία νοθεία το 61 κλπ κλπ στη Χούντα σε παράνομη οργάνωση και μέχρι τώρα
δεν έχει λείψει από πουθενά.
Παρακαλώ τους αγωνιστές της αποχής να έλθουν να της το εξηγήσουν.
Να της μιλήσουν για πεταλούδες που πετούν ελεύθερες και να τη μάθουν να σκέφτεται
Να μάθει κι αυτή πως όλα όσα έκανε ήσαν μάταια.
Θα έπρεπε να απέχει και μάλιστα να καμαρώνει γι αυτό. Να το ποσταρει και να παρακινεί κι άλλους.
Ελάτε παιδιά της αποχής να ακουμπήσετε το δάχτυλο σας το μαλακό μέρος του κρανίου
της τρύπας από τη χιτικη ψαλιδιά.
Εμένα στα 10 μου με έβαλε να το κάνω εξηγώντας μου, το καλό και το κακό, το δίκιο
και το άδικο, τον αγώνα και την αποχή.
"Φίλες και φίλοι,
Μετά από τόσα χρόνια και τόσους αγώνες, δεν το περίμενα να δω πάλι τη πατρίδα μας και το λαό μας σε κατοχή.
Ματώνει η καρδιά μου να βλέπω τώρα στα στερνά μου, ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια ή να στέκονται στην ουρά στα συσσίτια.
Να βλέπω τα εγγόνια μου, επιστήμονες, να είναι άνεργοι στη καλύτερή τους ηλικία.
Αλλά,
Όπως και τότε, έτσι και τώρα - και πάντα - να το ξέρετε
Ένας είναι ο δρόμος:
Οργάνωση κι Αγώνας - Οργάνωση κι Αγώνας !
Συναγωνίστριες και συναγωνιστές του ΕΠΑΜ,
Θα σας χαιρετήσω με τους τελευταίους στίχους από ένα παλιό αντιστασιακό τραγούδι που τα πείραξα λιγάκι για χάρη σας.
Μάνα μου γλυκιά Ελλάδα
Το ΕΠΑΜ της λεβεντιάς
Θα σ' ανάψει τη λαμπάδα
Της τιμής της Λευτεριάς"
Γεωργία Αγγελογιαννοπούλου --Κλαμπατσέα
( 92 χρονών, γεννήθηκε στο Κακαλέτρι Τριφυλίας το 1922.
20 χρονών στη κατοχή δουλεύει στη κλωστουφαντουργία Μαραγκόπουλου στη Πάτρα όπου και αναπτύσσει συνδικαλιστική δράση και οργανώνεται στο ΕΑΜ.
Παράνομη δουλειά στη πόλη και στη συνέχεια αντάρτισσα στα βουνά της Αχαίας στον Ερύμανθο μέλος της Εθνικής Αλληλεγγύης οργανώνει στα χωριά την τροφοδοσία των ανταρτών και την αλληλεγγύη στους πεινασμένους.
Διώκεται στη συνέχεια για τους αγώνες της με φυλακές και εξορίες.)
Απόσπασμα από την κεντρική προεκλογική εκδήλωση του ΕΠΑΜ στην Παλαιά Βουλή, στις 22 Μαΐου 2014
Για την Γεωργία Αγγελογιαννοπούλου --Κλαμπατσέα
Είναι 93 πατημένα. Στο ταξίδι ζαλίζεται και κουράζεται αλλά δεν το βάζει κάτω.
Ήλθε από τη Καλαμάτα να ψηφίσει Ε.ΠΑ.Μ. Πάλι ανέβηκε τις σκάλες όπως με το ΟΧΙ.
Αποχή έκανε μόνο το 46 με απόφαση του ΕΑΜ.
Στη ζωή της δε ψήφιζε μόνο. Στο κεφάλι της υπάρχει στρογγυλή οπή από χιτικη ψαλιδιά. Την έσπασαν στο ξύλο την κούρεψαν αλλά δεν ήθελαν να σπαταλήσουν σφαίρα και της έμπηξαν το ψαλίδι στο κεφάλι.
Την άφησαν νύχτα στο βουνό να πεθάνει από αιμορραγία.
Άντεξε και σύρθηκε σε κοντινό μαντρί και σώθηκε με γιατροσόφια του τσοπάνη.
Από τα 16 οργανωμένη στο εργοστάσιο του Μαραγλοπουλου στη Πάτρα.
ΕΑΜ στη κατοχή ΔΣΕ και κυνηγητό στον εμφύλιο εξορία ΕΔΑ και νίκη το 58 μαύρες εκλογές
τρομοκρατία νοθεία το 61 κλπ κλπ στη Χούντα σε παράνομη οργάνωση και μέχρι τώρα
δεν έχει λείψει από πουθενά.
Παρακαλώ τους αγωνιστές της αποχής να έλθουν να της το εξηγήσουν.
Να της μιλήσουν για πεταλούδες που πετούν ελεύθερες και να τη μάθουν να σκέφτεται
Να μάθει κι αυτή πως όλα όσα έκανε ήσαν μάταια.
Θα έπρεπε να απέχει και μάλιστα να καμαρώνει γι αυτό. Να το ποσταρει και να παρακινεί κι άλλους.
Ελάτε παιδιά της αποχής να ακουμπήσετε το δάχτυλο σας το μαλακό μέρος του κρανίου
της τρύπας από τη χιτικη ψαλιδιά.
Εμένα στα 10 μου με έβαλε να το κάνω εξηγώντας μου, το καλό και το κακό, το δίκιο
και το άδικο, τον αγώνα και την αποχή.
"Φίλες και φίλοι,
Μετά από τόσα χρόνια και τόσους αγώνες, δεν το περίμενα να δω πάλι τη πατρίδα μας και το λαό μας σε κατοχή.
Ματώνει η καρδιά μου να βλέπω τώρα στα στερνά μου, ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια ή να στέκονται στην ουρά στα συσσίτια.
Να βλέπω τα εγγόνια μου, επιστήμονες, να είναι άνεργοι στη καλύτερή τους ηλικία.
Αλλά,
Όπως και τότε, έτσι και τώρα - και πάντα - να το ξέρετε
Ένας είναι ο δρόμος:
Οργάνωση κι Αγώνας - Οργάνωση κι Αγώνας !
Συναγωνίστριες και συναγωνιστές του ΕΠΑΜ,
Θα σας χαιρετήσω με τους τελευταίους στίχους από ένα παλιό αντιστασιακό τραγούδι που τα πείραξα λιγάκι για χάρη σας.
Μάνα μου γλυκιά Ελλάδα
Το ΕΠΑΜ της λεβεντιάς
Θα σ' ανάψει τη λαμπάδα
Της τιμής της Λευτεριάς"
Γεωργία Αγγελογιαννοπούλου --Κλαμπατσέα
( 92 χρονών, γεννήθηκε στο Κακαλέτρι Τριφυλίας το 1922.
20 χρονών στη κατοχή δουλεύει στη κλωστουφαντουργία Μαραγκόπουλου στη Πάτρα όπου και αναπτύσσει συνδικαλιστική δράση και οργανώνεται στο ΕΑΜ.
Παράνομη δουλειά στη πόλη και στη συνέχεια αντάρτισσα στα βουνά της Αχαίας στον Ερύμανθο μέλος της Εθνικής Αλληλεγγύης οργανώνει στα χωριά την τροφοδοσία των ανταρτών και την αλληλεγγύη στους πεινασμένους.
Διώκεται στη συνέχεια για τους αγώνες της με φυλακές και εξορίες.)
Απόσπασμα από την κεντρική προεκλογική εκδήλωση του ΕΠΑΜ στην Παλαιά Βουλή, στις 22 Μαΐου 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου