Aldous Huxley
Ο Άλντους Χάξλεϊ, συγγραφέας του «θαυμαστός καινούργιος κόσμος», προειδοποιούσε την ανθρωπότητα ήδη από το 1962 :«Μόνο ένα μεγάλο λαϊκό κίνημα υπέρ της αποκέντρωσης της εξουσίας και της αυτοοργάνωσης μπορεί να σταματήσει τη σημερινή τάση προς ολοκληρωτισμό. Ένα πραγματικά αποτελεσματικό ολοκληρωτικό κράτος θα είναι αυτό στο οποίο το ισχυρό διευθυντήριο των πολιτικών αρχηγών και της στρατιάς των μάνατζερ ελέγχουν έναν πληθυσμό σκλάβων χωρίς να χρειάζεται να ασκήσουν εξαναγκασμό, γιατί θα τους αρέσει η σκλαβιά τους. Και το να τους αρέσει η σκλαβιά τους έχει ανατεθεί από τα σημερινά ολοκληρωτικά κράτη σε υπουργεία προπαγάνδας, στους εκδότες και τους μηντιάρχες και στους δασκάλους και καθηγητές.»
«Μπορούμε να πούμε ότι στο παρελθόν όλες οι επαναστάσεις στόχευαν ουσιαστικά στην αλλαγή του περιβάλλοντος, ώστε να αλλάξει το άτομο, δηλαδή έγινε η πολιτική επανάσταση, η οικονομική επανάσταση και τον καιρό της μεταρρύθμισης η θρησκευτική επανάσταση. Όλες αυτές δεν στόχευαν άμεσα στον άνθρωπο, αλλά στο περιβάλλον του, έτσι, ώστε αλλάζοντας το περιβάλλον καταφέρνεις να έχεις επίδραση στον άνθρωπο.
Σήμερα νομίζω ότι αντιμετωπίζουμε την προσέγγιση αυτού που μπορεί να ονομαστεί «η ύστατη επανάσταση», η τελική επανάσταση, στην οποία ο άνθρωπος μπορεί να επιδράσει άμεσα στην ψυχοσωματική κατάσταση των ομοίων του.
Ένα είδος άμεσης επίδρασης πάνω στην ψυχοσωματική κατάσταση του ανθρώπου υπήρχε πάντα, αλλά αυτό γινόταν γενικά με βίαιο τρόπο. Τεχνικές τρομοκρατίας είναι γνωστές από πολύ παλιά και εφαρμόζονταν με περισσότερο ή λιγότερο ευφυή τρόπο, μερικές φορές με εξαιρετική ωμότητα, άλλες με έξυπνο τρόπο με μια διαδικασία «δοκιμής-και-σφάλματος», βρίσκοντας έτσι τους καλύτερους τρόπους να χρησιμοποιηθούν βασανιστήρια, φυλακίσεις, κάθε είδους εξαναγκασμούς.
Αν πρόκειται να ελέγξεις έναν πληθυσμό για κάποιο χρονικό διάστημα, πρέπει να έχεις κάποιο βαθμό συναίνεσης. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να καταφέρεις να λειτουργήσει για απεριόριστο χρόνο η καθαρή τρομοκρατία.
Μπορεί να λειτουργήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά νομίζω ότι νωρίτερα ή αργότερα πρέπει να εισαγάγεις ένα στοιχείο πειθούς, ένα στοιχείο αποδοχής από τους ανθρώπους αυτού που τους συμβαίνει.
Νομίζω ότι η φύση της ύστατης επανάστασης που ζούμε τώρα είναι αυτό ακριβώς: το γεγονός ότι βρισκόμαστε στη διαδικασία ανάπτυξης μιας ολόκληρης σειράς τεχνικών που θα δώσουν τη δυνατότητα στην ελέγχουσα ολιγαρχία, που πάντα υπήρχε και υποθέτω ότι θα υπάρχει πάντα, να κάνει τους ανθρώπους να τους αρέσει η σκλαβιά τους. Αυτό μου φαίνεται πως ειναι η ύστατη, ας πούμε, κακοπροαίρετη επανάσταση.
Αυτό είναι ένα πρόβλημα που μ’ ενδιαφέρει πολλά χρόνια και μ’ αυτό το θέμα έγραψα πριν 30 χρόνια το μυθιστόρημα «Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος» (pdf εδώ) που αναφέρεται σε μια κοινωνία που χρησιμοποιεί όλες τις συσκευές που ήταν διαθέσιμες εκείνο τον καιρό και κάποιες άλλες που φαντάστηκα ότι ήταν δυνατό να υπάρχουν, πρώτα απ’ όλα για να τυποποιήσει τον πληθυσμό, να εξομαλύνει ενοχλητικές ανθρώπινες διαφορές, να δημιουργήσει, ας πούμε, ανθρώπινα μοντέλα μαζικής παραγωγής τακτοποιημένα σ’ ένα είδος «επιστημονικού συστήματος καστών». Κι έκτοτε ενδιαφέρομαι ιδιαίτερα γι’ αυτό το πρόβλημα και πρόσεξα με αυξανόμενη απογοήτευση ότι οι «προβλέψεις» που περιέγραψα και που ήταν εντελώς φανταστικές πριν 30 χρόνια, έγιναν πραγματικότητα ή φαίνεται πως βρίσκονται στη διαδικασία πραγματοποίησης.
‘Ένας αριθμός τεχνικών που ανέφερα φαίνεται ότι υπάρχουν ήδη και φαίνεται να υπάρχει μια γενική τάση προς αυτή την κατεύθυνση της ύστατης επανάστασης, προς αυτή τη μέθοδο ελέγχου, με την οποία είναι δυνατόν οι άνθρωποι να φτιαχτούν έτσι, ώστε να τους αρέσει μια κατάσταση πραγμάτων που υπό κανονικές συνθήκες δεν έπρεπε να τους αρέσει! Εννοώ να τους αρέσει να είναι δούλοι!»
Aldous Huxley
UC Berkeley speech 1962 (ηχητικό)
πηγή: antioligarch.wordpress.com - pronews.gr - dimokratia.info
«Μπορούμε να πούμε ότι στο παρελθόν όλες οι επαναστάσεις στόχευαν ουσιαστικά στην αλλαγή του περιβάλλοντος, ώστε να αλλάξει το άτομο, δηλαδή έγινε η πολιτική επανάσταση, η οικονομική επανάσταση και τον καιρό της μεταρρύθμισης η θρησκευτική επανάσταση. Όλες αυτές δεν στόχευαν άμεσα στον άνθρωπο, αλλά στο περιβάλλον του, έτσι, ώστε αλλάζοντας το περιβάλλον καταφέρνεις να έχεις επίδραση στον άνθρωπο.
Σήμερα νομίζω ότι αντιμετωπίζουμε την προσέγγιση αυτού που μπορεί να ονομαστεί «η ύστατη επανάσταση», η τελική επανάσταση, στην οποία ο άνθρωπος μπορεί να επιδράσει άμεσα στην ψυχοσωματική κατάσταση των ομοίων του.
Ένα είδος άμεσης επίδρασης πάνω στην ψυχοσωματική κατάσταση του ανθρώπου υπήρχε πάντα, αλλά αυτό γινόταν γενικά με βίαιο τρόπο. Τεχνικές τρομοκρατίας είναι γνωστές από πολύ παλιά και εφαρμόζονταν με περισσότερο ή λιγότερο ευφυή τρόπο, μερικές φορές με εξαιρετική ωμότητα, άλλες με έξυπνο τρόπο με μια διαδικασία «δοκιμής-και-σφάλματος», βρίσκοντας έτσι τους καλύτερους τρόπους να χρησιμοποιηθούν βασανιστήρια, φυλακίσεις, κάθε είδους εξαναγκασμούς.
Αν πρόκειται να ελέγξεις έναν πληθυσμό για κάποιο χρονικό διάστημα, πρέπει να έχεις κάποιο βαθμό συναίνεσης. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να καταφέρεις να λειτουργήσει για απεριόριστο χρόνο η καθαρή τρομοκρατία.
Μπορεί να λειτουργήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά νομίζω ότι νωρίτερα ή αργότερα πρέπει να εισαγάγεις ένα στοιχείο πειθούς, ένα στοιχείο αποδοχής από τους ανθρώπους αυτού που τους συμβαίνει.
Νομίζω ότι η φύση της ύστατης επανάστασης που ζούμε τώρα είναι αυτό ακριβώς: το γεγονός ότι βρισκόμαστε στη διαδικασία ανάπτυξης μιας ολόκληρης σειράς τεχνικών που θα δώσουν τη δυνατότητα στην ελέγχουσα ολιγαρχία, που πάντα υπήρχε και υποθέτω ότι θα υπάρχει πάντα, να κάνει τους ανθρώπους να τους αρέσει η σκλαβιά τους. Αυτό μου φαίνεται πως ειναι η ύστατη, ας πούμε, κακοπροαίρετη επανάσταση.
Αυτό είναι ένα πρόβλημα που μ’ ενδιαφέρει πολλά χρόνια και μ’ αυτό το θέμα έγραψα πριν 30 χρόνια το μυθιστόρημα «Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος» (pdf εδώ) που αναφέρεται σε μια κοινωνία που χρησιμοποιεί όλες τις συσκευές που ήταν διαθέσιμες εκείνο τον καιρό και κάποιες άλλες που φαντάστηκα ότι ήταν δυνατό να υπάρχουν, πρώτα απ’ όλα για να τυποποιήσει τον πληθυσμό, να εξομαλύνει ενοχλητικές ανθρώπινες διαφορές, να δημιουργήσει, ας πούμε, ανθρώπινα μοντέλα μαζικής παραγωγής τακτοποιημένα σ’ ένα είδος «επιστημονικού συστήματος καστών». Κι έκτοτε ενδιαφέρομαι ιδιαίτερα γι’ αυτό το πρόβλημα και πρόσεξα με αυξανόμενη απογοήτευση ότι οι «προβλέψεις» που περιέγραψα και που ήταν εντελώς φανταστικές πριν 30 χρόνια, έγιναν πραγματικότητα ή φαίνεται πως βρίσκονται στη διαδικασία πραγματοποίησης.
‘Ένας αριθμός τεχνικών που ανέφερα φαίνεται ότι υπάρχουν ήδη και φαίνεται να υπάρχει μια γενική τάση προς αυτή την κατεύθυνση της ύστατης επανάστασης, προς αυτή τη μέθοδο ελέγχου, με την οποία είναι δυνατόν οι άνθρωποι να φτιαχτούν έτσι, ώστε να τους αρέσει μια κατάσταση πραγμάτων που υπό κανονικές συνθήκες δεν έπρεπε να τους αρέσει! Εννοώ να τους αρέσει να είναι δούλοι!»
Aldous Huxley
UC Berkeley speech 1962 (ηχητικό)
πηγή: antioligarch.wordpress.com - pronews.gr - dimokratia.info
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου