του Γιάννη Αθανασιάδη
Όταν η σφαίρα διαπέρασε το παιδικό κορμί του Αλέξη από το όπλο του εκκολαπτόμενου εκφασισμού της κοινωνίας, οι νεανικές ψυχές που ακόμα δεν είχαν μολυνθεί από την αλητεία της σιωπής, ξεχύθηκαν στους δρόμους.
Για λίγες μέρες ο χρόνος και η κοινωνία πάγωσε. Οι νοικοκυραίοι έσπευσαν να συμμαζέψουν τους κανακάρηδες τους και να τους κρύψουν μέσα στη θαλπωρή του καλοζεσταμένου σαλονιού τους, ενώ το κράτος με τη σειρά του, βοηθούσε στο γκρέμισμα του υγιούς νεανικού αυθορμητισμού οδηγώντας το (ξέρει τον τρόπο) σε ένα αποπροσανατολισμένο μπάχαλο.
Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος έρχεται κάθε τόσο από τα βάθη της κοιμισμένης συνείδησης του μέσου Έλληνα, σαν μια προφητική κραυγή γι αυτά που συμβαίνουν σήμερα.
Όσο κι αν κρύβουμε το κεφάλι μας στην άμμο, το πιστόλι έχει οπλίσει και μας σημαδεύει ίσια στην ψυχή. Ο εκφασισμός στις κρατικές δομές και τους λειτουργούς του κράτους , έχει ολοκληρωθεί και διαχέεται σε μια απαθή και υποταγμένη κοινωνία που χωρίς αιδώ ψιθυρίζει, «εμείς την δουλειά μας κάνουμε» η «πήγαινε γυρεύοντας»!
Όμως τώρα που ο νοικοκύρης χάνει το νοικοκυριό του, δεν υπάρχει θαλπωρή στο σαλόνι (αν δεν είναι υπό κατάσχεση). Τώρα κάθε προσπάθεια αποστασιοποίησης από το έγκλημα είναι και μια σφαίρα στο όπλο του βάρβαρου καθεστώτος, δεν μπορεί να πει κανείς «δεν ήξερα». Τώρα όλοι γνωρίζουν ποιος είναι ο εχθρός.
Ένας ολόκληρος λαός έχει σκύψει το κεφάλι σε μια συμμορία που με περίσσιο θράσος επαναλαμβάνει το έγκλημα την ίδια χρονική στιγμή, στα ίδια παιδιά, στο ίδιο το μέλλον τους, δείχνοντας το σαρδόνιο χαμόγελό της, την ώρα που χιλιάδες συμπολιτών μας αυτοκτονούν, για να γλυτώσουν από τον αργό θάνατο που τους έχουν καταδικάσει.
Από την άλλη μεριά τα κοινοβουλευτικά κόμματα ζουν στον περίκλειστο κόσμο των ιδεολογημάτων τους , εκτοξεύοντας πού και που καμιά κορώνα για το θεαθήναι. Συντηρώντας με αυτόν τον τρόπο το καθεστώς του δοσιλογισμού και της γενοκτονίας.
Η εξέγερση είναι προ των πυλών μόνο που και αυτή τη φορά την πρωτοβουλία θα την έχει το σύστημα και το παρακράτος των μπαχαλάκιδων.
Και εδώ τίθεται το κρίσιμο ερώτημα στον απλό καθημερινό πολίτη που έντρομος βλέπει να συμβαίνουν όλα αυτά γύρω του σε ένα κύκλο που όσο πάει και στενεύει.
Πόσοι Γρηγορόπουλοι πρέπει να πληρώσουν το τίμημα μέχρι να σπάσεις την παράλυση του τρόμου σου και να καταλάβεις ότι, μόνο όλοι μαζί σε επίπεδο οργανωμένου λαού θα τους διώξουμε;
Μόνο με το σπάσιμο της σιωπής σου και την συμμετοχή σου έξω από ιδεολογικές αγκυλώσεις και διχαστικές περιχαρακώσεις μπορούμε να κόψουμε το νήμα του αίματος που θα εισπράττουν από δω και πέρα σαν φόρο οι επικυρίαρχοι.
Οι καιροί που έρχονται είναι υψίστης κρισιμότητας.
Οι φασίστες που μας κυβερνούν οδηγούν τον λαό σε αιματοκύλισμα.
Είναι η ύστατη ώρα που πρέπει να βρει τον λαό σε ετοιμότητα. Συμπαραταγμένο σε ένα πρόταγμα που μπορεί να μας ενώσει και σ’ αυτό που ελάχιστοι διαφωνούμε .
Ανατροπή για την Ελευθερία και την Δημοκρατία.
Όταν η σφαίρα διαπέρασε το παιδικό κορμί του Αλέξη από το όπλο του εκκολαπτόμενου εκφασισμού της κοινωνίας, οι νεανικές ψυχές που ακόμα δεν είχαν μολυνθεί από την αλητεία της σιωπής, ξεχύθηκαν στους δρόμους.
Για λίγες μέρες ο χρόνος και η κοινωνία πάγωσε. Οι νοικοκυραίοι έσπευσαν να συμμαζέψουν τους κανακάρηδες τους και να τους κρύψουν μέσα στη θαλπωρή του καλοζεσταμένου σαλονιού τους, ενώ το κράτος με τη σειρά του, βοηθούσε στο γκρέμισμα του υγιούς νεανικού αυθορμητισμού οδηγώντας το (ξέρει τον τρόπο) σε ένα αποπροσανατολισμένο μπάχαλο.
Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος έρχεται κάθε τόσο από τα βάθη της κοιμισμένης συνείδησης του μέσου Έλληνα, σαν μια προφητική κραυγή γι αυτά που συμβαίνουν σήμερα.
Όσο κι αν κρύβουμε το κεφάλι μας στην άμμο, το πιστόλι έχει οπλίσει και μας σημαδεύει ίσια στην ψυχή. Ο εκφασισμός στις κρατικές δομές και τους λειτουργούς του κράτους , έχει ολοκληρωθεί και διαχέεται σε μια απαθή και υποταγμένη κοινωνία που χωρίς αιδώ ψιθυρίζει, «εμείς την δουλειά μας κάνουμε» η «πήγαινε γυρεύοντας»!
*
Όμως τώρα που ο νοικοκύρης χάνει το νοικοκυριό του, δεν υπάρχει θαλπωρή στο σαλόνι (αν δεν είναι υπό κατάσχεση). Τώρα κάθε προσπάθεια αποστασιοποίησης από το έγκλημα είναι και μια σφαίρα στο όπλο του βάρβαρου καθεστώτος, δεν μπορεί να πει κανείς «δεν ήξερα». Τώρα όλοι γνωρίζουν ποιος είναι ο εχθρός.
Ένας ολόκληρος λαός έχει σκύψει το κεφάλι σε μια συμμορία που με περίσσιο θράσος επαναλαμβάνει το έγκλημα την ίδια χρονική στιγμή, στα ίδια παιδιά, στο ίδιο το μέλλον τους, δείχνοντας το σαρδόνιο χαμόγελό της, την ώρα που χιλιάδες συμπολιτών μας αυτοκτονούν, για να γλυτώσουν από τον αργό θάνατο που τους έχουν καταδικάσει.
Από την άλλη μεριά τα κοινοβουλευτικά κόμματα ζουν στον περίκλειστο κόσμο των ιδεολογημάτων τους , εκτοξεύοντας πού και που καμιά κορώνα για το θεαθήναι. Συντηρώντας με αυτόν τον τρόπο το καθεστώς του δοσιλογισμού και της γενοκτονίας.
Η εξέγερση είναι προ των πυλών μόνο που και αυτή τη φορά την πρωτοβουλία θα την έχει το σύστημα και το παρακράτος των μπαχαλάκιδων.
Και εδώ τίθεται το κρίσιμο ερώτημα στον απλό καθημερινό πολίτη που έντρομος βλέπει να συμβαίνουν όλα αυτά γύρω του σε ένα κύκλο που όσο πάει και στενεύει.
Πόσοι Γρηγορόπουλοι πρέπει να πληρώσουν το τίμημα μέχρι να σπάσεις την παράλυση του τρόμου σου και να καταλάβεις ότι, μόνο όλοι μαζί σε επίπεδο οργανωμένου λαού θα τους διώξουμε;
Μόνο με το σπάσιμο της σιωπής σου και την συμμετοχή σου έξω από ιδεολογικές αγκυλώσεις και διχαστικές περιχαρακώσεις μπορούμε να κόψουμε το νήμα του αίματος που θα εισπράττουν από δω και πέρα σαν φόρο οι επικυρίαρχοι.
Οι καιροί που έρχονται είναι υψίστης κρισιμότητας.
Οι φασίστες που μας κυβερνούν οδηγούν τον λαό σε αιματοκύλισμα.
Είναι η ύστατη ώρα που πρέπει να βρει τον λαό σε ετοιμότητα. Συμπαραταγμένο σε ένα πρόταγμα που μπορεί να μας ενώσει και σ’ αυτό που ελάχιστοι διαφωνούμε .
Ανατροπή για την Ελευθερία και την Δημοκρατία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου