Λάβαμε και δημοσιεύουμε επιστολή από το Σύλλογο Φίλων Θάτσερ, σχετικά με την υπόθεση Μαρινόπουλου.
Πρόσφατα πληροφορηθήκαμε πως μια ιδιωτική αλυσίδα σουπερμάρκετ, πέρασε στην αιωνιότητα, όπως άλλωστε είναι φυσιολογικό για κάθε ιδιωτική επιχείρηση μετά από κάποιο διάστημα. Ό,τι ανεβαίνει κατεβαίνει λένε και από αυτό δε θα μπορούσε να ξεφύγει ούτε και αυτή η ίδια η ιδιωτική πρωτοβουλία.
Με φρίκη όμως παρακολουθούμε από τα social media της πλέμπας να αναμοχλεύονται θεωρίες και μομφές προς το πρόσωπο του επιχειρηματία και την ιδιωτική πρωτοβουλία εν γένει, ο οποίος περνάει δύσκολες ώρες, και οι οποίες φλερτάρουν ανησυχητικά με τον κομμουνισμόν. Θεωρίες που ουδεμία βάση έχουν και μπορούν να καταρριφθούν με πληθώρα σοβαρών στοιχείων και αναλύσεων, που με ένα μεταπτυχιακό στο Σορβώνη ο καθένας μπορεί να τις κατανοήσει και να τις τρίψει στα μούτρα των επίδοξων προλετάριων.
Ας δούμε μερικά σημεία:
Για τους ανύπαρκτους ισολογισμούς
Ναι, και; Έχει βγει προς τα έξω πως η εταιρεία του Μαρινόπουλου είχε να δημοσιεύσει ισολογισμούς από το 2012. Και λοιπόν; Δεν πλήρωσε το τίμημα; Δεν έφαγε πρόστιμο γι’ αυτό; Νομίζετε είναι εύκολο για έναν επιχειρηματία που διαχειρίζεται δισεκατομμύρια κάθε μέρα, να βρει και να πληρώσει 1350 ευρώ πρόστιμο, επειδή έτσι του κάπνισε του κομμουνιστικού κράτους μια μέρα;
Αλλά πέρα από αυτό. Η ίδια η έννοια του ισολογισμού είναι μια αγένεια στην ουσία. Είναι σαν να λέει το κράτος στον επιχειρηματία, πως δεν τον εμπιστεύεται και πως κάθε χρόνο πρέπει να του δίνει λογαριασμό για το τι κάνει με τα λεφτά του! Ποιό; Το κράτος! Να μην εμπιστεύεται τον επιχειρηματία! Δηλαδή κύριοι τι φοβόμαστε; Ότι άλλη όρεξη δεν είχε ο έρμος ο επιχειρηματίας και μια μέρα θα φεσώσει τους πάντες και θα πάει στο Miami; Άσε που και από ανθρωπιστικής σκοπιάς, η δημοσίευση ισολογισμών είναι λανθασμένη τακτική. Δηλαδή τι; Να τρίβεις στα μούτρα της πλέμπας κάθε χρόνο, το πόσα δισεκατομμύρια περνάνε από τα χέρια σου; Είναι δίκαιο αυτό; Πόσες αυτοκτονίες ζηλόφθονων εξαθλιωμένων σταμάτησε ο Μαρινόπουλος έτσι;
Για τα εικονικά τιμολόγια
Ναι, και; Ο άνθρωπος ήταν λάτρης των νέων τεχνολογιών και ήθελε να αναμίξει τη λογιστική με το virtual reality. Θα τον ψέξουμε για την αγάπη του προς την εφαρμοσμένη επιστήμη; Στο κάτω κάτω και το χρήμα μήπως τι είναι; Δεν είναι πλέον εικονικό; Ο κάθε ταλαίπωρος έχει μια πιστωτική κάρτα που του λέει ότι σε μια τράπεζα κάπου του αντιστοιχούν τάδε εικονικά τραπεζογραμμάτια τα οποία πλέον δεν έχουν καν αντίκρυσμα σε χρυσό. Τα εικονικά τιμολόγια μας πείραξαν ξαφνικά;
Για τον κοσμοπολιτισμό του Μαρινόπουλου
Κάτι άλλο για τον οποίο ψέγουν τον λατρεμένο επιχειρηματία συλλήβδην, είναι ο αδιαμφισβήτητος κοσμοπολιτισμός του. Για παράδειγμα ακούμε μομφές για την επιτυχία του να γίνει μέτοχος των starbucks. Δηλαδή πού να γίνει μέτοχος; Στο καφενείο του κυρ Μπάμπη; Μπορεί η πλέμπα να τη βρίσκει με φραπέδες και άλλα θεσσαλονικιώτικα, αλλά αυτό το στρώμα ανθρώπων, ποτέ δε θα εκτιμήσει την πλούσια γεύση και το άρωμα ενός Java Chip Frappuccino. Τελευταίοι!
Φθόνος ξεχύνεται και για τα ακίνητα που κατάφερε να αποκτήσει ο καλός μας επιχειρηματίας σε όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στο Miami. Σκάει η πλέμπα από το κακό της που δε μπορεί να έχει και αυτή μία βίλα στο Miami και ζηλεύουν τη σικάτη και πάντα στυλάτη Ιωάννα Μαρινοπούλου, που μερικές φορές έκανε τη χάρη να μιλήσει ακόμα και σε ελληνόφωνα ενημερωτικά site όπως το gossip-tv.
Αυτό όμως που δε μπορεί να συνειδητοποιήσει ο φτωχός λαουτζίκος με το ακόμα φτωχότερο μυαλό του, είναι το δράμα που περνάνε αυτοί οι άνθρωποι, τριγυρίζοντας πλέον άσκοπα σαν ζωντανοί νεκροί στα στενά σοκάκια και τις ανήλιαγες παραλίες του Miami, μη μπορώντας πλέον να δώσουν δουλειά σε 13.000… ανθρώπους. Και ευχαριστούμε τον κειμενογράφο Μαυρίδη από το Liberal που για άλλη μια φορά στην καριέρα του, προσφέρει ένα καίριο ρεπορτάζ από την καρδιά των γεγονότων.
Ο Μαρινόπουλος όμως είναι επίσης βαθιά αντιρατσιστής και ανθρωπιστής κύριοι! Κανένας δεν εκτίμησε πως σε μια εποχή που οι μουσουλμάνοι χαρακτηρίζονται σωρηδόν τρομοκράτες, ο ίδιος εμπιστεύτηκε μια μουσουλμανική χώρα, και δη το Κατάρ για να εναποθέσει τις οικονομίες μιας ζωής. Εντάξει, έχει 750 εκατομμύρια ευρώ σε trust fund στο Κατάρ! Και για αυτό θα τον ψέξουμε; Δικά του είναι όπου θέλει θα τα πάει! Αντί να χαρούμε που ένας ακόμα Έλληνας μεγαλουργεί στο εξωτερικό και στηρίζει όσο μπορεί το χρηματοπιστωτικό τομέα μιας αραβικής χώρας, τον κατηγορούμε! Αλλά έτσι ήμασταν πάντα! Η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της!
Τέλος, δε φαίνεται να σεβόμαστε ούτε καν τις διεθνείς διακρίσεις που έχει φέρει ο Μαρινόπουλος στην Ελλάδα και τη δόξα με την οποία μας περιέλουσε σαν χώρα. Το άλογο “Πρέσβης” έφερε την πρωτιά στην Ελλάδα και 5 εκατομμύρια ευρώ στο Μαρινόπουλο το 2011, αποδεικνύοντας αν μη τι άλλο, πως οι έλληνες επιχειρηματίες ξέρουν πάντα να διαλέγουν τα καλύτερα υποζύγια!
Για τους προμηθευτές
Υπάρχουν μερικοί επιχειρηματίες όμως εκεί έξω, που ακολουθώντας τον κατήφορο που έχει πάρει η πλέμπα, δεν αντιλαμβάνονται και αυτοί με τη σειρά τους τα ευεργετικά οφέλη της αόρατης χείρας της αγοράς. Κύριοι, με όλο το σεβασμό προς την ιδιωτική σας πρωτοβουλία, αν είστε ικανοί, δεν έχετε να φοβάστε τίποτα. Η αγορά θα αυτορυθμιστεί και είτε θα τα καταφέρετε να ορθοποδήσετε είτε η αγορά θα σας φτύσει γιατί δε σας χρειάζεται πια. Άλλωστε, κακά τα ψέμματα, δικό σας είναι το λάθος όταν δε μπορείτε να επιλέξετε συνεργάτες από τους οποίους μπορείτε να κερδίσετε.
Για τους… εργαζόμενους
Και πάμε τώρα στο θέμα που φαίνεται να καίει, αλλά που στην ουσία δεν έχει και τόση μεγάλη σημασία. Στους “εργαζόμενους” όπως τους λένε οι πολλοί. Στους “πρώην συνεργάτες και προσωρινά πτωχευμένους εκατομμυριούχους” όπως προτιμάμε να τους αποκαλούμε εμείς.
Εσείς λοιπόν οι 13.000 που παραπονιέστε πως θα μείνετε στο δρόμο. Γιατί παραπονιέστε; Τόσα χρόνια δε σας έδινε το αφεντικό σας ένα πιάτο φαΐ; Σας το χρωστούσε από κάπου; Όχι βέβαια. Ενώ θα μπορούσε να κάνει με τα χρήματά του ό,τι ήθελε, αυτός επέλεξε να δημιουργήσει δουλειές για σας, για να έχετε ένα κεραμμύδι πάνω απ’ το κεφάλι σας και ένα πιάτο φαΐ στο τραπέζι σας. Και αντί να εκτιμήσετε αυτή τη φιλανθρωπία ουσιαστικά, εσείς τι κάνετε; Έχετε και παράπονο από πάνω; Ως πότε θα διαιωνίζουμε αυτό το μοτίβο του αχάριστου Έλληνα;
Πρώτον, κανένας σας δε θα πάει χαμένος. Μάλλον. Αν είστε ικανοί και με την προϋπηρεσία που έχετε, οι εταιρείες θα κάνουν ουρά για να σας πάρουν στη δούλεψή τους. Αλλά και ουρά να μην κάνουν, όποιος θέλει δουλειά, βρίσκει. Πομφόλυγες για ανεργίες, όνειρα για επιδόματα και φιληναφήματα για την οικονομική κατάσταση, αφήστε τις για κάποιον που ξέρει καλύτερα από σας.
Άλλωστε με τα μόλις 4 εκατομμύρια που σας χρωστάει ο καλός επιχειρηματίας μας, σε εσάς τους 13.000 αργόμισθους, τι μπορείτε να κάνετε; Δηλαδή τι τα θέλετε τα 307 ευρώ; Να τα κάνετε επενδύσει σε offshore; χοχοχο
Τουναντίον, τώρα είναι η ώρα που όλοι μαζί οι Έλληνες, πρέπει να βάλουμε πλάτη για να στηρίξουμε την υγιή επιχειρηματικότητα. Γιατί ας λέμε τα πράγματα με το όνομά τους! Όλοι μαζί τα φάγαμε τα λεφτά του Μαρινόπουλου. Αλλά ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε τώρα.
Για παράδειγμα, μπορούμε να κλείσουμε την ΕΡΤ, όπως μας λέει και ένας από τους διοργανωτές των #παραιτηθείτε
Θα πείτε ότι αυτό είναι άσχετο. Αλλά και τι θέλετε να κάνουμε; Να πάμε να πάρουμε τα λεφτά του ανθρώπου; Να κυνηγήσουμε την επιχειρηματικότητα για μισό δις χρέη προς το δημόσιο; Ξέρετε πόσοι καστανάδες υπάρχουν εκεί έξω που πλήττουν την οικονομία μας πολύ χειρότερα κάθε μέρα; Θα ασχοληθούμε με τον έναν, ή με τους πολλούς; Τα λένε καλύτερα, άλλοι πιο έξυπνοι από μας:
Και μπορεί η σκληρή αλήθεια να πονάει, αλλά δεν παύει να είναι αλήθεια. Ας επιλέγατε καλύτερο εργοδότη κύριοι! Ρισκάρατε και χάσατε! Θα ζητούσατε πίσω τα λεφτά σας από ένα καζίνο; Δε νομίζω. Από την ιδιωτική πρωτοβουλία γιατί τα ζητάτε;
Αυτά προς το παρόν από το σύλλογό μας. Ελπίζουμε να μπορέσαμε να γεμίσουμε την ιδεολογική φαρέτρα όλων με φαρμακετρά βέλη ενάντια στην υποβόσκουσα ρητορεία που επιχειρεί να μας διολισθήσει εις τον κομμουνισμόν. (Αλήθεια το ΝΑΤΟ εδώ απ’ έξω δεν είναι; Τι κάνει γι’ αυτό τον κίνδυνο που ελοχεύει;)
Μετά τιμής
Σύλλογος Φίλων Θάτσερ
Σύλλογος Φίλων Θάτσερ
πηγή: Σπασμένο Παράθυρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου